مقايسۀ رويكرد آموزش مبتني بر بازي و رويكرد سنتي: بررسي ميزان فعاليت بدني، انگيزش خود - تعيين و لذت

A Comparison of Game Based and Traditional Instructional Approaches: A Study of Physical Activity, Self-Determined Motivation and Enjoyment

مطالعۀ حاضر با هدف بررسي تأثير دو رويكرد آموزشي مبتني بر بازي و رويكرد آموزشي سنتي بر ميزان فعاليت بدني، انگيزش خود-تعيين و لذت از فعاليت بدني دانشجويان شركت‌كننده در كلاس‌هاي تربيت بدني انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع نيمه‌تجربي بود. شركت‌كنندگان شامل 30 دانشجوي مرد (ميانگين سني1/72 ± 20/67 سال) بودند كه به‌صورت در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفي به دو گروه آموزش مبتني بر بازي و آموزشي سنتي تقسيم شدند و 18 جلسه به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه به تمرين بازي بسكتبال پرداختند. ابزار گردآوري داده‌ها شامل سيستم مشاهده‌اي زمان آموزش آمادگي، دستگاه گام‌شمار بيورر، پرسشنامۀ انگيزش دروني و پرسشنامۀ خود-تعييني بود. براي تحليل داده‌ها از آمار توصيفي، آزمون تي مستقل، تحليل كوواريانس و تحليل كوواريانس رتبه استفاده شد. نتايج نشان داد كه دو گروه آموزش مبتني بر بازي و سنتي در فاكتورهاي مدت زمان فعاليت بدني متوسط تا شديد و تعداد گام تفاوت معنادار دارند (0/001≥P). از طرفي دو گروه آموزش مبتني بر بازي و سنتي در لذت بردن از فعاليت بدني و احساس شايستگي تفاوت معناداري نداشتند؛ اما از نظر خودمختاري (001/0≥P) و احساس تعلق (0/013≥P) تفاوت معنادار بود. نتايج نشان داد كه رويكرد آموزشي مبتني بر بازي مي‌تواند موجب ارتقاي ميزان فعاليت بدني و كيفيت انگيزشي دانشجويان در كلاس‌هاي تربيت بدني شود.

The aim of this study was to investigate the effect of two instructional approaches (game based and traditional) on physical activity, self-determined motivation and physical activity enjoyment in university students who participated in physical education classes. This study was semi-experimental. The participants included 30 male university students (mean age 20.67±1.72 years) who were selected by convenience sampling method and randomly divided into two groups: game based instruction and traditional instruction. They participated in 18 sessions (for 6 weeks and 3 sessions a week) of basketball. The data were collected by the System for Observing Fitness Instruction Time, Beurer pedometer, Intrinsic Motivation Inventory, and Self-Determination Questionnaire. Descriptive statistics, independent t test, ANCOVA, and RANCOVA were used for analysis of data. The results showed significant differences between game based and traditional groups in the duration of moderate to high intensity physical activity and the number of steps (P≤0.001). There were no significant differences in physical activity enjoyment and a sense of competence between game based and traditional groups; But there were significant differences between two groups in autonomy (P≤0.001) and belonging (P≤0.013).The results showed that game based instructional approach can enhance physical activity level and quality of motivation of university students in physical education classes.