تأثير همتاسازي مهارتي در تعامل دوتايي مشاركتي بر يادگيري مهارت فورهند تنيس روي ميز دختران نوجوان

The effect of skill level matching in cooperative dyadic interaction on learning of forehand table tennis skills in adolescent girls

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير همتاسازي سطح مهارت در تمرين تعاملي دوتايي مشاركتي بر يادگيري مهارت فورهند تنيس روي ميز دختران نوجوان بود. در يك روش نيمه‌تجربي 24 دختر (14-16 سال)، به‌صورت نمونۀ در دسترس از دبيرستان‌هاي دخترانۀ شهر نهاوند انتخاب و به دو گروه مبتدي- مبتدي و مبتدي- ماهر تقسيم شدند. هر دو گروه به مدت 5 جلسه تمرينات دونفره را با آرايش مهارتي مربوط به خود (مبتدي- مبتدي، مبتدي- ماهر) انجام دادند، كه هر جلسه شامل 20 ست 3 دقيقه‌اي با زمان استراحت 1 دقيقه‌اي بين ست‌ها بود. با استفاده از آزمون دقت ضربۀ فورهند تنيس روي ميز، اجرا در مراحل پيش‌آزمون، پس‌آزمون، يادداري و انتقال سنجيده شد. براي بررسي توزيع طبيعي داده‌ها از آزمون شاپيرو-ويلك استفاده شد. سپس آزمون آناليز واريانس مركب و آزمون تعقيبي مناسببراي تحليل داده‌ها به‌كار رفت. نتايج نشان داد هر دو گروه مبتدي- مبتدي و مبتدي- ماهر پيشرفت معناداري در يادگيري مهارت فورهند تنيس روي ميز نشان دادند (0/5 < p) . همچنين گروه مبتدي- ماهر در مراحل اكتساب، يادداري و انتقال نسبت به گروه مبتدي- مبتدي عملكرد بهتري داشت (0/5 < p). يافته‌هاي فعلي نشان مي‌دهد كه ترتيب مبتدي-ماهر براي يادگيري مهارت تنيس روي ميز در حين آموزش دونفره بهتر بود، زيرا آنها از مشاهدۀ مدل بهينه و ساير چالش‌ها و راهبرد‌هاي مرتبط در طول تمرين سود مي‌برند.

Aim: This study aimed to investigate the effect of skill level matching in cooperative dyadic interactional practice on learning of forehand table tennis skill in adolescent girls. Methodology: in a semi experimental method, 24 females (14-16ys) were selected by convenience sampling method from junior high school in Nahavand city and were divided into two groups as Novice-Novice and Novice-skilled. Both groups performed five sessions of cooperative dyadic training with their arrangement (novice- novice and novice- skilled), which each session consisted of 20 sets, which lengthened 3-minutes with a 1-minute time break between each set. Using table tennis forehand shot accuracy test, their forhand performance was measured in the pre-test, post-test, retention and transfer stages. Shapiro-Wilk test was used to investigate the natural distribution of gathered data. Then, combined analysis of variance test and appropriate post hoc test were used to analyze the data. Findings: The results showed that both Novice-Novice and Novice-skilled groups showed significant improvement of forehand table tennis skills (p<.05). Also the Novice-Expert performed better in the acquisition, retention and transfer stages than the Novice-Novice group(p<.05).Conclusion: The present finding suggest that Novice-skilled arrangement was better than other method for learning of forehand table tennis skill during cooperative dyadic training because they benefit from optimized model observation and other related challenges and strategies during practice.