پديد آورندگان :
منظري توكلي، محمدحسين دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - گروه رفتار حركتي، تهران، ايران , شجاعي، معصومه دانشگاه الزهرا - دانشكدة تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه رفتار حركتي، تهران، ايران , ملانوروزي، كيوان دانشگاه آزاد اسلامي واحد اسلامشهر - گروه تربيت بدني، اسلامشهر، ايران
كليدواژه :
بازي بومي - محلي , سواد بدني , عملكرد حركتي , كاركرد شناختي , كودكان
چكيده فارسي :
هدف پژوهش حاضر مقايسۀ اثر بازي‌هاي بومي محلي و حياط پويا بر كاركرد شناختي، سواد بدني و پيشرفت تحصيلي كودكان 8 تا 12 ساله بود. آزمودني‌ها 60 دانش‌آموز دبستاني پسر با ميانگين و انحراف معيار سني 2/43 ± 10/32 سال بودند. اجراي اين پژوهش شامل چهار مرحلة پيش‌آزمون و تمرينات به دو شيوۀ بازي‌هاي بومي-محلي و حياط پويا، پس‌آزمون و آزمون پيگيري بود. متغيرهاي وابسته شامل كاركرد شناختي، سواد بدني و پيشرفت تحصيلي بود كه بهترتيب از ابزارهاي تكليف معكوس، سواد بدني كانادا، پرسشنامۀ خودكارامدي تحصيلي براي ارزيابي آنها استفاده شد. بازي‌هاي بومي-محلي شامل آموزش براساس دوازده بازي بومي-محلي بود كه بيشتر بر حركت و تعامل بين فردي تكيه داشتند. علاوه‌بر اين، گروه كنترل تمرينات حياط پويا را كه شامل برخي از حركات از پيش تعيين‌شده بود، انجام دادند. پس از اطمينان از توزيع طبيعي داده‌ها، توسط آزمون شاپيرو-ويلك، از آمار توصيفي و روش‌هاي آماري آزمون تحليل واريانس مركب 3*2 و آزمون تعقيبي بنفروني استفاده شد. نتايج نشان داد مقادير كاركرد شناختي براي گروه تمرينات بازي‌هاي بومي محلي به نسبت گروه كنترل بيشتر بود (001/0; P=49/14F=). در ضمن سواد بدني گروه بازي‌هاي بومي محلي افزايش بيشتري نسبت به گروه كنترل داشت (001/0; P=53/70F=). علاوه‌بر اين، امتيازات پيشرفت تحصيلي براي گروه بازي‌هاي بومي محلي و كنترل در مرحلة پس‌آزمون به نسبت پيش‌آزمون افزايش يافته بود (01/0; P=44/34F=)، اما اين افزايش در گروه بازي‌هاي بومي محلي بيشتر بود (03/0; P=17/2t=). نتايج پژوهش حاضر، بازي‌هاي بومي محلي را به‌عنوان مدلي بهتر در مقايسه با مدل حياط پويا، براي بهبود كاركرد شناختي، سواد بدني و پيشرفت تحصيلي كودكان، پيشنهاد مي كند.
چكيده لاتين :
This study aimed to comparison the effect of local indigenous games and dynamic cortyard on cognitive function, physical literacy, and academic achievement of children 8 to 12 years old. Participants were 60 male elementary school students with an average age of 10.32± 2.43. The research was conducted in four phases, include Pre-test, Training in local indigenous
games and dynamic courtyard, Posttest, and Follow-up. The dependent
variables included cognitive function, physical literacy and academic
achievement, which were assessed using n-back task, Canadian physical
literacy, and academic self-efficacy questionnaire, respectively. The local
indigenous games training consisted of twelve traditional-indigenous games
that relied highly on motor activity and interpersonal interactions. In addition,
the control group performed dynamic courtyard training that included some
predetermined activity. After ensuring the normal distribution of data by
shapiro-wilk test, the descriptive statistics and statistical procedures of Mixed
ANOVA 2*3 and Bonferroni post-hoc were utilized to analyze data. Results
indicated that the amount of cognitive function for the local indigenous games
group was higher than the control group (F= 14.49, p=0.001). In addition, the
physical literacy of the local indigenous games group increased more than the
control group (F=70.53, p=0.001). Moreover, academic achievement points
for the local indigenous games group and the control group in the pre-test to
post-test were enhanced (F=34.44, p=0.01), but this increase was higher in the local indigenous games group (t=2.17, p=0.03). The results of this study, suggests that local indigenous games as a better model compared to the dynamic courtyard model for improving cognitive function, physical literacy, and academic achievement.
