اثربخشي روش‌هاي آموزش ارتقاي عملكرد ورزشي مبتني بر مايندفولنس (MSPE) و تصويرسازي‌ ذهني بر بهبود مهارت پرتاب آزاد بسكتبال

The effectiveness of Mindful Sport Performance Enhancement (MSPE) and mental imagery (MI) on improving basketball free throws

پژوهش حاضر با هدف مقايسۀ ميزان اثربخشي روش‌هاي آموزش ارتقاي عملكرد ورزشي مبتني بر مايندفولنس و تصويرسازي‌ذهني بر بهبود مهارت پرتاب آزاد بسكتبال در بسكتباليست‌هاي جوان انجام گرفت. تحقيق حاضر از نوع نيمه‌تجربي است و به لحاظ نحوۀ گردآوري اطلاعات از نوع آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه ليست انتظار است. جامعۀ آماري پژوهش را بسكتباليست‌هاي جوان شهر تهران تشكيل دادند. تعداد 60 نفر به‌عنوان نمونۀ آماري و به شيوۀ در دسترس، در سه گروه مايندفولنس، تصويرسازي ذهني و گروه ليست انتظار جايگزين شدند. تحليل‌هاي آماري در دو بخش آمار توصيفي شامل مشخصات آزمودني‌ها، توزيع داده‌ها و مقادير ميانگين و انحراف معيار متغيرهاي مورد مطالعه ارائه شده‌اند و از آزمون شاپيرو-ويلك براي تشخيص طبيعي بودن داده‌ها و در ادامه با استفاده از آمار استنباطي از آزمون‌هاي تي همبسته، آنوا، لون (برابر واريانس‌ها)، جيمز هاول و بنفروني (تعقيبي) به‌منظور تجزيه‌وتحليل و آزمون فرضيه‌ها استفاده شده است. همچنين سطح آماري در اين پژوهش 0/05 در نظر گرفته شده است. نتايج اين پژوهش نشان داد، عملكرد پرتاب شوت آزمودني‌ها در پيش و پس‌آزمون در گروه مداخلۀ مايندفولنس با اختلاف ميانگين (15/4) و تصويرسازي ذهني با اختلاف ميانگين (2/55-)، معنادار شد. همچنين يافته‌هاي نهايي پژوهش نشان داد كه آموزش مايندفولنس در مقايسه با آموزش تصويرسازي ذهني در ارتقاي مهارت پرتاب آزاد تأثير بيشتري داشت (0/2=P).

The present study was conducted to compare the effectiveness of two different methods to enhance free throw shooting among young basketball players. One method is based on mindfulness(MSPE) and the other is based on mental imagery(MI). This is a semi-experimental study and in terms of data collection, the design of the study is experimental with pre-test, post-test and a control group. Statistical population consisted of young basketball players in Tehran from whom 60 players were selected through convenience sampling and put into the following three groups: mindfulness group, mental imagery group and control group. Statistical analyses were presented in two sections: descriptive statistics and inferential statistics. Descriptive statistics included participants’ characteristics, distribution of data and the variables’ mean and standard deviation. Shapiro-Wilk test was also used to determine whether the data were naturally occurring. Then, the data were analyzed through inferential statistics using paired-samples T-Test, ANOVA, Leven’s Test, Games-Howell Test and Bonferroni post hoc Test to test the hypotheses. Significance level of the study was set at 0.05. The results obtained from the pre-test and post-test of both mindfulness and mental imagery groups showed the participants’ performance was significant with mean differences of 4.15 and -2.55 respectively. Also, the final findings of the study indicated that treatment in mindfulness group was more effective than that of mental imagery group, in improving free throw shooting (P=0.2).