تأثير‌ توانبخشي شناختي بر مهارت‌هاي پايۀ بنيادي كودكان مبتلا به اختلال هماهنگي رشدي: يك مطالعۀ نيمه‌تجربي

The effectiveness of cognitive rehabilitation on Fundamental motor skills of children with developmental coordination disorder: A quasi-experimental study

هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر توانبخشي شناختي بر مهارت‌هاي پايۀ بنيادي كودكان مبتلا به اختلال هماهنگي رشدي بود. روش پژوهش نيمه‌تجربي بود و از طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با كنترل استفاده شد. جامعۀ آماري پژوهش كودكان 6 تا 10 سالۀ شهر خنج بودند. براي اين منظور،40 كودك مبتلا به اختلال هماهنگي رشدي به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي و براساس ملاك‌هاي ورود و خروج به‌عنوان افراد گروه نمونه انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در دو گروه تجربي (20 نفر) و كنترل (20 نفر) قرار گرفتند. تحريك الكتريكي در 24 جلسه و هر جلسه به مدت 20 دقيقه با شدت يك ميلي‌آمپر روي ناحيۀ F3 و F4 بر روي گروه‌هاي تحقيق انجام گرفت. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامۀ اختلال هماهنگي رشدي (DCDQ7)، آزمون ارزيابي حركتي براي كودكان (MABC-2)، آزمون رشد مهارت‌هاي حركتي درشت اولريخ (TGMD-2) و آزمون هوش ريون بود. تجزيه‌وتحليل اطلاعات از طريق آزمون لوين، كولموگروف-اسميرنوف و تحليل كوواريانس در سطح معناداري 05/0 انجام گرفت. يافته‌ها نشان داد كه تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه‌اي مغز (tDCS) بر افزايش مهارت‌هاي حركتي جابه‌جايي (92/0=Eta،001/0P=،84/461F=)، كنترل ‌شيء (90/0=Eta،001/0P=،15/351F=) و بهرۀ حركتي كلي (94/0=Eta،001/0P=، 21/597F=) تأثير معناداري دارد. اين روش به‌عنوان درمان غيردارويي مي‌تواند در اين افراد اســتفاده شود و در بهبود مهارت‌هاي پايۀ بنيادي كه از مشـــكلات مهم افراد داراي اين اختلال است، مفيد و مؤثر باشد.

The purpose of this study was to investigate the effect of cognitive rehabilitation on Fundamental motor skills of children with developmental coordination disorder. The method of the present study was quasi-experimental, a pre- posttest design with experimental, and control groups was used. The statistical population of the study was 6 to 10 year old children in khonj city. For this purpose, 40 children with developmental coordination disorders were selected by cluster sampling method based on entry and exit criteria as members of the sample group and were randomly divided into experimental (n = 20) and control (n = 20) groups. Electrical stimulation was performed in 24 sessions and each session for 20 minutes with an intensity of one mA on the F3 and F4 regions on the study groups. The instruments used in this study included the Developmental Coordination Disorder Questionnaire (DCDQ7), Movement Assessment Battery for Children - Second Edition (MABC-2), the Ulrich Test of Gross Motor Development (TGMD-2) and the Raven Intelligence Test. Data analysis was performed by Levin, Kolmogorov-Smirnov test and analysis of covariance at a significance level of 0.05. The results showed that Transcranial Direct Current Stimulation (tDCS) have a significant effect on increasing locomotor movement skills (F = 461.84, P = 0.001, Eta = 0.92), object control (F = 351.15, P = 0.001, Eta = 0.90,) and total motor skills (F = 597.21, P = 0.001, Eta = 0.94). This method can be used as a non-drug treatment in children with DCDC and can be useful and effective in improving Fundamental motor Skills, which is one of the major problems of these children.