مديريت جامع نگر علف هاي هرز در مزارع سيب‌زميني

No Title

سيب‌زميني از نظر جيره غذايي در بين محصولات كشاورزي از جايگاه ويژه‌اي برخوردار است. از مهمترين عامل محدود كننده توليد آن، علف‌هاي هرز مي‌باشند كه قادرند از طريق رقابت در مصرف منابع مزرعه، عملكرد محصول را به شدت كاهش دهند. علف هاي هرز، منجر به كاهش در صفات مرفولوژيكي و فيزيولوژيكي بوته سيب زميني مي‌گردند. رقابت آن ها منجر به كاهش ماده خشك بوته، شاخص سطح برگ، سرعت رشد غده، دوام سطح برگ، درصد جذب نور و تعداد شاخه‌هاي فرعي سيب زميني مي شوند. گستردگي اقليم هاي كشت سيب‌زميني، باعث بروز دشواري در مبارزه با علف هاي هرز در اين محصول شده ‌است. مطالعه هاي انجام شده حاكي از است كه مديريت تلفيقي، مناسبترين راهكار كنترل علف‌هاي هرز مي‌باشد. در اين شيوه، كليه عوامل تاثير گذار بر رشد محصول و علف هرز، مورد بررسي قرار گرفته و متناسب با آن و امكانات موجود، جهت كنترل علف هاي هرز استفاده مي‌گردد. در اين شيوه، سه هدف، افزايش توان رقابتي گياه اصلي از طريق مديريت به زراعي، كاهش جمعيت علف‌هرز در هنگام جوانه زني گياه زراعي و پايين نگه داشتن نسبت تراكم علفهاي‌هرز به وسيله تغيير دادن روش‌هاي مديريت مزرعه دنبال مي‌شود. آزمايشات متعددي در رابطه با مديريت تلفيقي علف هاي هرز مزارع سيب زميني با رعايت اصول زراعي، كاربرد عمليات مناسب خاك ورزي در زمان داشت، افزايش اثر بخشي و كاهش مصرف علفكش، در كشور انجام شده و نتايج و يافته هاي تحقيقاتي مختلفي موجود است كه در قالب دستورالعمل جامع در در اين مقاله به شكل خلاصه ارايه شده است.

No abstract