اثربخشي تعديل سوگيري شناختي وابسته به تهديد بر كاهش اضطراب امتحان دانش آموزان پايه دوازدهم

The Effectiveness of Threatening Cognitive Bias Modification on the Reduction of Test Anxiety in Twelfth Grade Students

مقدمه: اضطراب امتحان يكي از شايع ترين اختلالات رواني است كه نقش مخرب در سلامت رواني و آموزشي دانش آموزان دارد بنابراين اين مطالعه با هدف بررسي اثربخشي تعديل سوگيري شناختي وابسته به تهديد بر كاهش اضطراب امتحان دانش آموزان پايه دوازدهم انجام شد . روش‌ها: در اين مطالعه ي آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل جامعه آماري شامل دانش آموزان دختر سال دوازدهم منطقه 3 شهر تهران در سال تحصيلي 98-97 بودند . 300 نفر از دانش آموزان به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب و براي غربالگري آزمودني هاي داراي اضطراب امتحان از پرسشنامه ساراسون و براي سوگيري شناختي از دات پروب استفاده شد. در نهايت 32 نفر به صورت تصادفي در گروه آزمايش (16) و گروه كنترل (16) جايگزين شدند. در گروه آزمايش تعديل سوگيري در 8 جلسه اجرا شد،قبل و بعد از مداخله،اضطراب امتحان سنجيده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد ميانگين نمرات اضطراب امتحان در گروه آزمايش از 23/93 به 17/75 كاهش معنادار نشان داد و در گروه كنترل از 23/87 به 24/06 رسيد و تغيير معناداري نداشت. نتايج تحليل كوواريانس تك متغيره نشان داد كه اصلاح سوگيري شناختي وابسته به تهديد بر كاهش اضطراب امتحان دانش‌آموزان پايه دوازدهم مؤثر بوده است (0/05

Introduction: Test anxiety is one of the most common mental disorders that have a detrimental role on mental health and educational students. So, the aim of this study was to investigate the effectiveness of threatening cognitive bias correction on the reduction of test anxiety. Methods: In this quasi-experimental study, statistical community was Twelfth grade girl students in district 3 of Tehran city during 2018-2019. 300 students were selected by cluster random sampling and Sarason questionnaire was used for screening test anxiety subjects and dot probe was used for cognitive bias. Finally, 32 participants were randomly assigned to the experimental (16) and control (16) groups. In the experimental group, bias adjustment was performed in 8 sessions, before and after the intervention, test anxiety was measured. Results: The results showed that the mean scores of test anxiety in the experimental group decreased significantly from 23.93 to 17.75 and in the control group it increased from 23.87 to 24.06 and was unchanged. The results of univariate analysis of covariance showed that the modification of threat-related cognitive bias was effective in reducing the test anxiety of 12th grade students. Conclusion: It seems that a cognitive bias modification program could have clinical implications to facilitate the release of attention from the threat in the treatment of test anxiety.