سنجش تاثير مولفه هاي بازآفريني فرهنگ مبنا بر توسعه پايدار گردشگري در بافت فرسوده تاريخي شهر اصفهان

Measuring the Impact of Cultural-Led Regeneration Components on Sustainable Tourism Development in Historical Deteriorate Fabric of Isfahan City

وجود بالغ بر 75 هزار هكتار بافت مسئله دار در شهرهاي كشورمان و گسترش روزافزون آن ها سبب شده است كه بازآفريني شهري جزء مهمترين دغدغه هاي برنامه‌ريزان كشورمان باشد. اين مسئله وقتي در بافت فرسوده تاريخي رخ ميدهد ابعاد جدي‌تري به خود مي‌گيرد چرا كه با روند رو به افزايش فرسودگي اين بافتها هويت تاريخي و فرهنگي يك شهر به خطر مي‌افتد. بافت تاريخي شهرها مهمترين بستر كالبدي-فضايي ارزشهاي فرهنگي محسوب ميشود. بنابراين با عنايت به منابع فرهنگي تاريخي شهر اصفهان اهميت نقش فرهنگ در اين گونه پهنه ها رخ مي­نمايد بنابراين رويكرد منتخب بازآفريني اينگونه بافت ها فرهنگ محور مي باشد. هدف از انجام اين پژوهش سنجش تاثير بازآفريني فرهنگ مبنا (متغير مستقل) بر توسعه پايدار گردشگري (متغير وابسته) و ارزيابي وضعيت شاخص هاي هر يك از دو مفهوم در محدوده مورد مطالعه است. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي تحليلي است و از ابزار پرسشنامه براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده شده است. روايي پرسشنامه با استفاده از روايي محتوا و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ (0.935) به دست آمده است. براي تحليل داده ها رگرسيون چند متغيره آماري تي تك نمونه با استفاده از نرم افزار spss استفاده شده است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه بين بازآفريني فرهنگ مبنا و توسعه پايدار گردشگري همبستگي قوي و رابطه مستقيم وجود دارد و اين دو شاخص بر يكديگر تأثير گذارند. همچنين نتايج نشان داد كه متغير مستقل بيشترين همبستگي را به ترتيب با شاخص امكانات خدماتي و رفاهي، زيست محيطي، اجتماعي، مديريت شهري، فرهنگي، تكنولوژي و كالبدي دارد. نتايج آن بيانگر اين بود كه شاخص اقتصادي در مفهوم توسعه پايدار گردشگري در وضعيت نامطلوب در ارزيابي وضعيت شاخص هاي مفهوم بازآفريني شاخص عملكرد در وضع نامطلوب نسبت به ساير شاخص ها قرار دارد.

The existence of over 75,000 hectares of problematic tissue in the cities of our country and their increasing expansion has caused urban regeneration to be one of the most important concerns of our country's planners. This issue takes on more serious dimensions when it occurs in the dilapidated historical context, because with the increasing trend of the erosion of these contexts, the historical and cultural identity of a city is endangered. The historical context of cities is the most important physical-spatial context of cultural values. Therefore, considering the historical and cultural resources of Isfahan, the importance of the role of culture in such areas occurs, so the selected approach to recreation of such textures is culture-based. The purpose of this study is to assess the impact of culture-based regeneration (independent variable) on sustainable tourism development (dependent variable) and evaluate the status of indicators of each of the two concepts in the study area. This research is applied in terms of purpose and descriptive-analytical method and a questionnaire was used to collect data. The validity of the questionnaire was obtained using content validity and its reliability was obtained through Cronbach's alpha (0.935). Multivariate statistical regression of one-sample sample was used to analyze the data using SPSS software. The research findings show that there is a strong correlation and direct relationship between the recreation of the base culture and the sustainable development of tourism, and these two indicators affect each other. The results also showed that the independent variable has the highest correlation with the index of service and welfare facilities, environmental, social, urban, cultural, technological and physical facilities, respectively. The results showed that the economic index in the concept of sustainable development of tourism in an unfavorable situation in assessing the status of indicators of the concept of recreation of the performance index in an unfavorable situation compared to other indicators.