روابط ساختاري هسته ارزشيابي خود، هيجان مثبت و خوش بيني با معنا در زندگي در دانشجويان؛ نقش ميانجي اميد به آينده

The Structural Relationships Between Core Self-evaluation, Positive Emotion and Optimism with Meaning in Life in Students; The Mediating Role of Hope

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف روابط ساختاري هسته ارزشيابي خود، هيجان مثبت و خوش بيني با معنا در زندگي در دانشجويان با بررسي نقش واسطه اي اميد به آينده انجام شد. روش ها: بدين منظور تعداد 166 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي اصفهان (99 نفر پسر و 67 نفر دختر) به شيوه نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند و به مقياس‌هاي هسته ارزشيابي خود (جاج و همكاران، 2003)، معنادرزندگي (MLQ) استگر و همكاران (2006)، عاطفه مثبت و منفي (داينر و همكاران، 2010)، جهت گيري زندگي شي ير و كارور (1985) و اميدواري اسنايدر (2000) پاسخ دادند. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه اميد به آينده نقش واسطه اي در رابطه بين بين مؤلفه‌هاي هسته ارزشيابي خود، هيجان مثبت و خوش بيني با معنا در زندگي ايفا مي‌كند. يافته‌ها از برازندگي مناسب ساختار فرضي متغيرهاي پژوهش حمايت كرد و نتايج حاكي از وجود همبستگي معنادار بين مؤلفه‌هاي هسته ارزشيابي خود، معنا در زندگي، هيجان مثبت و خوش بيني بود. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش مي توان گفت كه متغيرهاي اميد، هسته ارزشيابي خود، هيجان مثبت و خوش بيني در فرايند معنايابي دانشجويان نقش مهمي ايفا مي كنند. اين نتايج در كنار تاييد يافته هاي پيشين داراي تلويحات كاربردي در زمينه ارتقاي اميد به آينده در دانشجويان مي باشد.

Introduction: The aim of this study was to evaluate the structural relationship between the core self-evaluation, positive emotion and optimism with meaning in life in students by examining the mediating role of hope. Methods: For this purpose, in a hypothetical structural model plan, relationships between self-evaluation, positive emotion and optimism with meaning in life, 166 students (99 boys and 67 girls) of Isfahan University of Medical Sciences were selected by accessible sampling. They were evaluated with Meaning in Life Questionnaire (MLQ), Life Orientation questionnaire of Scheier and Carver (1985), Positive and Negative Affect (Diner et al., 2010), and Hope Snyder (2000). Results: The results of the research showed that hope play a mediating role in the relationship between the core self-evaluation, positive emotion and optimism with meaning in life. The findings supported the appropriate fitness of the hypothetical structure of the research variables, and the results showed a significant correlation between the core self-evaluation, meaning in life, positive emotion and optimism. Conclusion: According to the findings, it can be said that the variables of hope, the core of their evaluation, positive emotion and optimism play an important role in the process of meaningfulness of students. These results, along with the confirmation of previous findings, have practical implications for enhancing hope in students.