بررسي رابطه سواد ديجيتال و مديريت دانش با توانمندسازي معلمان شهردهدشت

Investigating the relationship between digital literacy and knowledge management with empowerment of teachers in Dehdasht

هدف از انجام اين تحقيق، بررسي رابطه بين سواد ديجيتال و مديريت دانش با توانمندسازي معلمان شهر دهدشت بود. تحقيق از نظر ماهيت، توصيفي (غيرآزمايشي) از نوع همبستگي بود. جامعه آماري تحقيق شامل همه معلمان شهرستان كهگيلويه به تعداد 2200 در سال 1398 بود. حجم نمونه بر اساس جدول كرجسي و مورگان (1970) انجام شد و تعداد 327 نفر از معلمان مقطع متوسطه اول شهر دهدشت به‌عنوان نمونه آماري به روش تصادفي طبقه‌اي از معلمان مقطع متوسطه اول شهر دهدشت انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌هاي استاندارد سواد ديجيتالي توحيدي اصل (1391)، مديريت دانش نيومن و كنراد (1999) و اسپريتزر (1995) استفاده شد. داده‌ها با آزمون‌هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي تجزيه و تحليل شدند. يافته نشان داد ضريب همبستگي به‌دست‌آمده در سطح اطمينان (05/0p<) بين سواد ديجيتال و توانمندسازي (6/35%=r)، بين مديريت دانش و توانمندسازي (2/54%=r) مثبت و معنادار بودند. نتايج تحليل رگرسيوني نشان داد كه مدل استفاده‌شده براي پيشبيني توانمندسازي معلمان شهر دهدشت معناداراست و اين مدل توان تبيين رابطه بين متغيرها را دارد. متغيرهاي مديريت دانش و سواد ديجيتال، به ترتيب با ضرايب بتاي 2/29% و 4/12%، توان پيش‌بيني توانمندسازي معلمان شهر ده دشت را داشتند. بر اساس ضريب بتا، به ازاي يك واحد استاندارد افزايش خرده مقياسهاي يافتن اطلاعات و مديريت اطلاعات و ارتباطات، دانش‌آفريني، حفظ (جذب) دانش و انتقال دانش به ترتيب 21%، و 5/48%، 7/22%، 6/57% و 3/61% واحد استاندارد باعث افزايش توانمندسازي معلمان شهر دهدشت مي‌گردد. بر اين اساس، نتيجه‌گيري مي‌شود كه براي توانمندسازي معلمان، توجه به مديريت دانش (توانمندي و به‌روز بودن مدير) و ارتقاي سواد ديجيتالي معلمان، ضروري است.

The purpose of this study was to investigate the relationship between digital literacy and knowledge management with teacher empowerment in Dehdasht. The research was descriptive (non-experimental)-correlative in nature. The statistical population of the study included all teachers (2200) in Kohgiluyeh city in 1398. The sample size was based on Krejcie and Morgan (1970) table and 327 primary school teachers in Dehdasht were selected as a statistical sample by stratified random sampling. Data were analyzed using standard digital literacy questionnaires of Towhidi-Asl (2012), knowledge management of Newman and Conrad (1999) and Spritzer (1995). Data were analyzed by Pearson correlation coefficient and linear regression tests. The results showed that at the level of confidence (p <0.05), the correlation coefficient obtained (r = 35.6%) between digital literacy and empowerment; and (r = 54.2%) between knowledge management and empowerment were positive and significant. The results of regression analysis showed that the model used to predict teacher empowerment in Dehdasht is significant and this model is able to explain the relationship between variables. The variables of knowledge management and digital literacy, with beta coefficients of 29.2% and 12.4%, respectively, were able to predict the empowerment of teachers in Dehdasht. Based on the beta coefficient, for increasing one standard unit of information retrieval and information and communication management, 21% and 48.5% of the standard unit of the empowerment of teachers increases, respectively. Based on the beta coefficient, for increasing one standard unit of the subscales of information retrieval and information and communication management, 21%, and 48.5% of knowledge creation, 22.7% of knowledge retention (absorption) and 6 57.5% and 61.3% of knowledge transfer of the standard unit of the empowerment of teachers in Dehdasht will increase. Based on this, it is concluded that in order to empower teachers, it is necessary to pay attention to knowledge management (ability and up-to-datedness of the principal) and to promote teachers' digital literacy.