خودكارآمدي و كارآمدي گروهي معلّمان زبان انگليسي ايراني به عنوان عوامل پيشبينيكننده رضايت شغلي آنان: رويكرد مدل معادلات ساختاري

Collective Teacher Efficacy and Self-Efficacy as Predictors of Job Satisfaction among Iranian EFL Teachers: A Structural Equation Modeling Approach

به منظور كمك به درك بيشتر نقش متغيّرهاي وابسته به معلّم ، كه در حوزهي آموزش زبان بسيار مورد توجّه بودهاند، تحقيق حاضر به بررسي نقش خودكارآمدي1 و كارآمدي گروهي معلّمان2 به عنوان عوامل پيشبيني كننده رضايت شغلي3 در ميان معلّمان زبان انگليسي ايراني ميپردازد. بدين منظور، با استفاده از نمونهگيري دردسترس، با بكارگيري نمونهگيري دردسترس، يك نمونه 179 نفري از معلّمان زبان انگليسي در ايران سه پرسشنامه مربوط به سه متغيّر خودكارآمدي معلّم، كارآمدي گروهي معلّمان، و رضايت شغلي را كامل نمودند. نتايج بررسيهاي مدل معادلات ساختاري4 نشاندهندهي اين بود كه كارآمدي گروهي معلّمان بيانگر 16.8 درصد از واريانس موجود در رضايت شغلي و خودكارآمدي معلّم تبيين كنندهي 24 درصد از واريانس رضايت شغلي معلّمان بود. اگرچه هر يك از اين دو متغيّر تأثير منحصر به فرد معنيداري5 بر روي رضايت شغلي داشتند، تأثير خودكارآمدي از كارآمدي گروهي معلّمان به عنوان عامل پيشبينيكننده در ميزان رضايت شغلي بيشتر بود.

Given the theoretical and practical shift of orientation, mostly in mainstream education, towards acknowledging the teachers as the key elements of any pedagogical program, a growing research base has increasingly substantiated that teachers are among the most significant players affecting student achievement in the world of classroom. As a result, teacher-related variables have enjoyed much popularity over the recent decades in both mainstream education and English Language Teaching (ELT). As an attempt to shed more light on teacher-related variables in EFL context, this study examined the role of collective teacher efficacy and self-efficacy as predictors of job satisfaction among Iranian EFL teachers. In so doing, a sample of 179 Iranian English as a Foreign Language (EFL) teachers were selected using convenience sampling to complete three surveys measuring these constructs. The findings revealed that collective teacher efficacy accounted for 16.8 % of the variance in job satisfaction, and teacher self-efficacy accounted for 24 % of the variance. Although each of them had a unique impact on teacher job satisfaction, teacher self-efficacy outweighs collective teacher efficacy as a predictor of teacher job satisfaction. Finally, the theoretical and pedagogical implications were discussed.