پديد آورندگان :
ثابت ديزكوهي، كيانا دانشگاه گيلان - گروه روانشناسي، رشت، ايران. , ابوالقاسمي، عباس دانشگاه گيلان - گروه روانشناسي، رشت، ايران. , كافي، موسي دانشگاه گيلان - گروه روانشناسي، رشت، ايران.
كليدواژه :
تاب‌آوري , تجربيات آزار ديدگي , خودآسيب زني , دانشجويان , شفقت به خود
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف مقايسه تاب آوري، شفقت به خود و تجربيات آزارديدگي اوليه در دانشجويان با و بدون رفتارهاي خودآسيب زني انجام شد.
روش: اين پژوهش توصيفي، با طرح علي-مقايسهاي انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش را كليه دانشجويان مقطع كارشناسي مشغول به تحصيل در دانشگاه گيلان در سال تحصيلي 1399-1398 تشكيل ميدهند. شركت كنندگان پژوهش 115 نفر با و 130 نفر بدون رفتارهاي خودآسيب زني بودند كه از ميان دانشجويان از طريق پرسشنامه خودآسيب زني سانسون و همكاران]1[( با نمره برش 5) شناسايي و انتخاب شدند.ساير دادههاي پژوهش با استفاده از فرم كوتاه مقياس تاب آوري واگنيلد]2[، فرم كوتاه مقياس شفقت به خود ريس و همكاران ]3[، مقياس آزارديدگي اوليه كرمي و همكاران ]4[ و فرم كوتاه پرسشنامه نشانههاي رواني دورا و همكاران]5[ جمع آوري شدند. براي تجزيه و تحليل دادهها از آزمون تحليل واريانس چند متغيري استفاده شد.
نتايج: براساس نتايج به دست آمده دانشجويان با و بدون رفتارهاي خود آسيب زني در متغيرهاي تاب آوري، شفقت به خود و تجربيات آزارديدگي اوليه با هم تفاوت معنيدار دارند. به بيان ديگر، در پژوهش حاضر دانشجويان با رفتارهاي خودآسيب زني داراي تاب آوري و شفقت به خود كمتر و تجربيات آزارديدگي اوليه بيشتري هستند. افراد خودآسيب زن داراي مديريت خود، معناداري زندگي، خودمهرباني، تجارب مشترك انساني، ذهن آگاهي كمتر و قضاوت خود، همانندسازي افراطي، انزوا، تجربيات آزار جسمي و كلامي و غفلت بيشتري نسبت به افراد غير خودآسيب زن هستند.
بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به يافتههاي پژوهش و سطوح پايين تاب آوري و شفقت به خود در دانشجويان داراي سابقه خودآسيب زني، پيشنهاد ميگردد كه در مراكز مشاوره دانشگاه ها برنامه ها و كارگاه هاي آموزشي جهت آموزش روشهاي مديريت خود، افزايش تاب آوري و همچنين افزايش شفقت به خود افراد برگزار شود تا از بروز رفتارهاي خودآسيب زني پيشگيري شود. يافتههاي پژوهش نشان دهنده وجود تعداد بيشتر تجربيات آزارديدگي اوليه در دانشجويان داراي خودآسيب زني است، براين اساس پيشنهاد ميگردد اقداماتي جهت بررسي پرونده سلامت روان دانشجويان و ارائه خدمات درماني به افراد داراي تجربيات آزارديدگي اوليه صورت گيرد.
چكيده لاتين :
This study aimed to compare resilience, self-compassion, and experiences of early abuse in students with and without self-harm behaviors.
Method: This descriptive study was performed with a causal-comparative design. The statistical population of this study consists of all undergraduate students studying at the University of Guilan in the academic year 2021-2021. The study participants were 115 students with, and 130 students without self-harm behaviors who were identified and selected among the students through the self-harm questionnaire of Sanson et al. (With a score of 5). Research data using the self-harm questionnaire of Sanson et al. (1998), Wagnild's (2009) short form of resilience scale, Raes et al.'s (2010) short form of self-compassion scale, Karami et al.'s (2019) short form of Dura et al.'s (2006) Psychiatric Symptoms questionnaire was collected. Multivariate analysis of variance was used to analyze the data.
Results: Based on the results, students have significant differences in the variables of resilience, self-compassion, and experiences of early abuse (P <0.05). In the other words, in this research, students with self-harm behaviors have less resilience and self-compassion and experiences of early abuse. Self-harmer people have self-management, meaning in life, self-kindness, common human experiences, less mindfulness and self-judgment, over-identification, isolation, experiences of physical and verbal abuse, and more neglect than non-self-harmer people.
Discussion and Conclusion: Considering the research findings and low levels of resilience and self-compassion in students with a history of self-harm, it is suggested that programs and workshops in university counseling centers teach the method of Self-management, increase resilience, and increase self-compassion to prevent self-harm behaviors. Findings indicate that there are more experiences of early abuse in students with self-harm, therefore, it is suggested that measures be taken to review the mental health record of students and provide medical services to people with experiences of early abuse.
