عنوان مقاله :
اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيك بر كاهش افسردگي دختران تك والد
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Dialectical Behavior Therapy on Reducing Depression Single Parent Girls
پديد آورندگان :
جعفري فر، معصومه دانشگاه آزاد اسلامي واحد الكترونيك، تهران، ايران , شاكري نسب، محسن دانشگاه آزاد اسلامي - روانشناسي تربيتي، بجنورد، ايران , زهدي، فاطمه دانشگاه آزاد اسلامي، تويسركان، ايران
كليدواژه :
رفتاردرماني ديالكتيك , افسردگي , نوجوانان دختر تك والد
چكيده فارسي :
مقدمه: مسئله جدايي زوجين از يكديگر به هر دليلي كه اتفاق بيفتد، مي‌تواند تأثيرات روحي و رواني مخربي را بر اعضاي خانواده بر جا گذارد كه افسردگي يكي از عمده‌ترين اين مشكلات است بر همين اساس پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيك بر افسردگي نوجوانان دختر تك والد مدارس متوسطه دوم شهرستان تويسركان انجام پذيرفت.
روش: در اين پژوهش از روش نيمه تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل استفاده شد و جامعه آماري آن را كليه دانش آموزان دختر تك والد متوسطه دوم شهر تويسركان در سال تحصيلي 1396-1397 تشكيل دادند كه 30 نفر از اين دانش آموزان به شيوه نمونه-گيري هدفمند از بين 200 دانش‌آموز تك والد داراي افسردگي بر اساس ملاك‌هاي ورود به پژوهش انتخاب گرديده و به‌تصادف در دو گروه 15 نفره آزمايش و كنترل جاي‌دهي شدند براي هر دو گروه پيش‌آزمون، شامل مقياس افسردگي بك به اجرا درآمد و گروه آزمايش به مدت 10 جلسه 90 دقيقه‌اي تحت رفتاردرماني ديالكتيكي قرار گرفتند و گروه كنترل هيچ‌گونه مداخله‌اي دريافت نكردند. هر دو گروه مجدداً پس‌آزمون را تكميل نموده و نتايج از طريق تحليل كواريانس مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت.
نتايج: نتايج نشان داد؛ رفتاردرماني ديالكتيكي در كاهش نشانه‌هاي افسردگي مؤثر است و آزمودني‌هاي گروه آزمون در مقايسه با گروه كنترل، كاهش معني‌داري را در افسردگي و نشانه‌هاي شناختي و عاطفي و جسماني آن از خود نشان داده‌اند.
بحث و نتيجه‌گيري: نتيجه اين پژوهش نشان مي‌دهد كه مي‌توان از اين رويكرد درماني در كاهش مشكلات شناختي و عاطفي دختران تك والد استفاده نمود و ضمن كاهش افسردگي، از بروز مشكلات رفتاري و آسيب‌هاي اجتماعي كه اين دختران را تهديد مي‌نمايد پيشگيري كرد
چكيده لاتين :
The issue of separation of couples for any reason can have devastating psychological effects on family members, and depression is one of such major problems. Accordingly, the present study was conducted to investigate the effectiveness of dialectical behavior therapy on depression in single-parent adolescent girls in secondary schools in Tuyserkan.
Method: In this study, a quasi-experimental method with pre-test and post-test design with control group was used and its statistical population consisted of all single high school female students in Tuyserkan in the academic year 2020, of which 30 students were selected by available sampling method based on the inclusion criteria and randomly placed in two groups of 15 experimental and control. For both groups, the pre-test, including Beck Depression Inventory (BDI) was performed and the experimental group underwent dialectical behavioral therapy for 10 sessions of 90 minutes and the control group did not receive any intervention. Both groups completed the post-test again and the results were analyzed by analysis of covariance.
Results: The results showed dialectical behavior therapy is effective in reducing the symptoms of depression and the subjects in the experimental group compared to the control group showed a significant reduction in depression and its cognitive, emotional, and physical symptoms.
Discussion and Conclusion: The results of this study show that this therapeutic approach can be used to reduce cognitive and emotional problems in depressed people
عنوان نشريه :
روانشناسي باليني و شخصيت
