عنوان مقاله :
روش‌شناسي واكاوي "شكست درمان" در پژوهش‌هاي روان‌درماني: راهنماي بالينگران و پژوهشگران
عنوان به زبان ديگر :
Methodology of Inquiring “Therapy Failure” in Psychotherapy Research: Practical Guide for Clinical Practitioners and Researchers
پديد آورندگان :
فراهاني، حجت اله دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي، تهران، ايران , آزادفلاح، پرويز دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي، تهران، ايران , روشن چسلي، رسول دانشگاه شاهد - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي باليني ، ايران , پورمحمدرضا- تجريشي، معصومه دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - مركز تحقيقات توانبخشي اعصاب اطفال، تهران، ايران , اسرافيليان، فروغ دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي، تهران، ايران , فتحعلي لواساني، فهيمه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني ايران - گروه روانشناسي باليني وكاربردي،تهران ، ايران , چيني فروشان، فاطمه دانشگاه تربيت مدرس، تهران، ايران
كليدواژه :
روش‌شناسي , شكست درمان , روان‌درماني , پژوهش كيفي , نظريه داده-بنيا
چكيده فارسي :
روان درماني يكي از مهمترين و جذاب ترين حوزه ها در علم روان شناسي است. بيشتر پژوهش ها بر معناداري آماري و باليني يك درمان روانشناختي ومقايسه آن با ديگر درمانهايا گروه درمان نما تمركز دارند. نكته مهم اين است كه يك درمان همواره سبب بهبودي نمي‌شود ،گاهي وضعيت درمانجو را وخيم تر مي‌كندو گاهي درمانجو"بدون تاثير " از آن برجا مي ماند. اين "وخامت زايي" و "بي تغييري"(شكست درماني) در بررسي درمانهاي روانشناختي مغفول مانده اند. تمركز بر معناداري آماري كه از طريق ارزيابي ميانگين پيش –پس آزمون كمي پرسشنامه اي انجام مي‌شود تغييرات درمانجو در موقعيت واقعي را در محاق مي كشاند. هدف از اين مقاله فراهم سازي بينش نظري و گام هاي عملي در واكاوي شكست درمان -"بي تغييري"- يا "وخامت زايي" است. يافتن ريشه هاي اين شكست سبب بالندگي نظري در شناسايي يك اختلال روانشناختي و بسته درماني مرتبط مي‌شود. در اين مقاله از رهاشدگي نظري و وانهادگي كاربردي دوري شده است.
چكيده لاتين :
Psychotherapy is one of the most important and attractive directions in psychology. Most of the researches are concentrating on the statistical and clinical significance of psychological treatment in comparing a given treatment group with the other groups or placebo ones. It is worth noting that therapy leads always to no positive outcome. Sometimes it makes some clients worse and some of them remain without any change (no change). The therapy failure has been ignored. The focus on statistical and clinical significance which is predominantly evaluated using quantitative pre-post outcome questionnaires remains unclear what this means for clients in their real situations. To do this, it is needed to combine treatment evaluation with quantitative and qualitative outcome measures. This paper aimed to provide a theoretical view and practical steps for inquiring therapy failure: “no changing” and “deteriorating” after receiving therapy. Finding the roots of this failure improvement the theoretical basis in explanation of a psychological disorder and the related psychotherapeutic package. This paper stayed away from theoretical and practical ignorance
عنوان نشريه :
روانشناسي باليني و شخصيت
