اثربخشي آموزش اختصاصي‌سازي خاطرات سرگذشتي بر علائم افسردگي و رفتار كم‌تحرك در نوجوانان دختر داراي اختلال افسردگي

The effectiveness of Memory Specificity Training on depressive symptoms and sedentary behavior in adolescent girls with depressive disorder

كاهش خاص بودن حافظه به عنوان يكي‌از فرايند‌هاي شناختي اصلي در افسردگي مطرح شده است. هدف پژوهش‌حاضر كاهش علائم افسردگي و رفتار كم‌تحرك در نوجوانان دختر مبتلا به اختلال افسردگي از طريق آموزش اختصاصي سازي خاطرات مي‌باشد. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش شبه‌آزمايشي با طرح پيش آزمون، پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمام دانش‌آموزان4 مدرسه دولتي و غير‌دولتي شهر كرمانشاه در سال1400 بود كه به روش نمونه گيري تصادفي‌خوشه اي انتخاب شدند. سپس بر روي 350 دانش‌آموز اين 4 مدرسه آزمون افسردگي(رايندولز، 1989) و رفتار كم‌تحرك (فيشر و همكاران،2012) اجرا شد. از بين 67 دانش‌آموزي كه داراي افسردگي بالاتر از 60 و رفتار كم‌تحرك بالاتر از 11 ساعت و 40 دقيقه در هفته بودند، بر اساس ملاك هاي شمول و به صورت در دسترس 30 نفر انتخاب شدند و به روش تصادفي ساده در دو گروه‌آزمايش (15 نفر) وكنترل (15نفر) گمارده شدند. سپس‌گروه آزمايش تحت‌ آموزش‌اختصاصي‌سازي خاطرات (رايز،2009) قرار گرفت، كه اين آموزش به صورت 6 جلسه‌گروهي 90 دقيقه‌اي‌در هر‌هفته‌انجام شد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه آموزش اختصاص سازي خاطرات سرگذشتي مي‌تواند باعث‌كاهش‌رفتار كم‌تحرك وعلائم‌افسردگي با معني‌داري در سطح (P=0/001) در نوجوانان دختر داراي افسردگي شود. به طور كلي، مي توان نتيجه گرفت‌كه آموزش اختصاصي سازي حافظه سرگذشتي روش مؤثري براي كاهش افسردگي و رفتار كم تحرك است و با توجه به سهولت و تعداد كم جلسات اين آموزش مي‌توان از آن دركنار ساير درمان‌ها براي كاهش آسيب پذيري به افسردگي سود جست.

Reduced specificity of memories is one of the significant cognitive processes in depression. The aim of this study was to reduce the symptoms of depression and sedentary behavior in female adolescents with depressive disorder through memory specialization training. This research was applied in terms of purpose and quasi-experimental method with pre-test, post-test with control group. The statistical population of this study included all students of 4 public and private schools in Kermanshah in 1400 who were selected by cluster random sampling. Depression test (Rindells, 1989) and sedentary behavior (Fisher et al., 2012) were then performed on 350 students of these 4 schools. From 67 students with depression higher than 60 and inactivity higher than 11 hours and 40 minutes per week, 30 were selected based on inclusion criteria and available in a simple random method in two experimental groups (15 N) and control (n = 15) were assigned. Then, the experimental group underwent memory specificity training (Rise, 2009), which was conducted in 6 group sessions of 90 minutes per week. The results of this study showed that the memory specificity training can reduce Mobility and depressive symptoms were significant at the level (P = 0.001) in female adolescents with depression. Generally, it can be concluded that autobiographical Memory Specificity Training is an effective way to reduce depression and Sedentary behavior. Due to the ease and a low number of sessions, this training can be used along with other treatments to reduce the vulnerability to depression.