پديد آورندگان :
عقدايي، مهين دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده علوم ورزشي و تندرستي، تهران، ايران , كاوياني، مريم دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده علوم ورزشي و تندرستي، تهران، ايران , رضايي، آزيتا دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده علوم ورزشي و تندرستي، تهران، ايران
كليدواژه :
اكسيژن مصرفي , ضربان قلب , مقياس بورگ , دويدن
چكيده فارسي :
هدف: نوع تمركز توجه بيروني بر وضعيت فيزيولوژيكي و روان‌شناختي افراد حين دويدن اثر دارد. هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير بازخورد توجهي مسافت و زمان بر اقتصاد دويدن و درك فشار افراد مبتدي بود.
روش‌ها: چهل‌وپنج نفر دانشجوي دختر (30-20 سال) دويدن روي تردميل را انجام دادند. شركت‌كنندگان داوطلبانه انتخاب شدند. به‌منظور اندازه‌گيري سرعت بيشينه ، سرعت تردميل با 2 كيلومتر بر ساعت شروع شد و پس از هر دقيقه سرعت2 كيلومتر بر ساعت افزايش يافت. اين روند تا خستگي ارادي شركت كننده ادامه داشت. شركت‌كنندگان به‌صورت همگن بر اساس سرعت بيشينه به 3 گروه (15 نفري) زمان، مسافت و كنترل تقسيم شدند. به‌منظور ارزيابي تأثير بازخورد توجهي به افراد گروه مسافت، بازخورد ميزان مسافت (مسافتي كه در هر دقيقه و درمجموع 6 دقيقه پيمودند) و به افراد گروه زمان بازخورد زمان (هر دقيقه يك‌بار و در كل زمان 6 دقيقه، بازخورد مدت‌زمان دويدن داده شد) و گروه كنترل هيچ‌گونه بازخوردي دريافت نكردند. با دستگاه تجزيه گازهاي تنفسي و كمربند ضربان قلب به مدت 6 دقيقه، اطلاعات فيزيولوژيك و ضربان قلب ثبت شد. از آزمون درك فشار بورگ براي درك خستگي افراد استفاده شد.
نتايج: بين ميزان اكسيژن مصرفي ، ضربان قلب ، حجم تنفسي و تواتر تنفس و درك فشار بورگ در سه گروه بازخورد توجهي مسافت، بازخورد توجهي زمان و گروه كنترل تفاوت معناداري وجود نداشت(p<0/05).
نتيجه‌گيري: احتمالاً بهره‌مندي از بازخورد توجهي مسافت و زمان در شرايط آزمايشگاهي، سطح مهارت و نوع مهارت تأثير متفاوتي بر ميزان انرژي مصرفي و درك فشار افراد مبتدي نداشت.
چكيده لاتين :
Purpose: The purpose of this study was to investigate the effect of spatial and temporal attentional feedback on physiological and psychological scales in running among inexperienced women.
Methods: Forty-five students (20 to 30 years old) took part in the study. In order to measure the participant’s Vmax, the speed of the treadmill started at 2 km / h and increased to 2 km / h after every one minute. This process continued until the fatigue will appear. According to the results of the maximum speed test, the participants were divided into 3 groups: temporal (n = 15), spatial (n = 15), and control group (n = 15). Feedback was given to the spatial group including the amount of distance that they traveled per minute (totally in 6 minutes), and the temporal feedback group (once per minute, total time 6 minutes), and the control group did not receive any feedback. During running, heart rates, Vo2max, and oxygen consumption were assessed. The Borg pressure perceived test was also used to measure perceive fatigue.
Results: Results showed that there was no significant difference between oxygen consumption (VO2), heart rate (HR), respiratory volume (VE), respiratory frequency (BF), and the Borg pressure in the three groups of spatial feedback, temporal feedback, and control group. (p >0/05). Conclusion: The results revealed that the effect of spatial and temporal feedback in laboratory conditions, skill level, and type of skill had no significant effect on the energy consumption and perceived pressure in inexperienced participants.
