طراحي مدل توسعة كارآفريني گردشگري فرهنگي در شهر ميراث جهاني يزد

No Title

گردشگري به دليل ماهيت خود، داراي زمينه‌هاي مناسبي جهت توسعه‌ كارآفريني مي‌باشد. مطالعات محدودي در خصوص توسعه‌ كارآفريني در گردشگري صورت پذيرفته است. از جمله حوزه‌هاي رو به رشد گردشگري، گردشگري فرهنگي مي‌باشد كه گزينه‌ مطلوبي براي توسعه در مقاصدي است كه ظرفيت‌هايي در اين زمينه دارند. در اين مقاله سعي بر آن است با استفاده از نظريه‌ داده بنياد، مدلي جهت توسعه‌ كارآفريني در مقصد گردشگري فرهنگي ارائه شود. براي جمع‌آوري داده از مصاحبه‌ نيمه‌ساختاريافته استفاده شده است. جامعه‌ تحقيق، اساتيد دانشگاهي و صاحب‌نظران دولتي در بخش گردشگري و مالكان كسب‌وكارهاي فعال و شاغلان در زمينه‌ ‌‌گردشگري فرهنگي در شهر يزد بوده‌اند. در اين تحقيق از نمونه‌گيري نظري استفاده شده است و حجم نمونه بر اساس اشباع نظري تعيين شده و 11 مصاحبه انجام شده و بر اين اساس 367 كد اوليه، 97 كد ثانويه، 44 كد مفهومي و 10 مقوله استخراج گرديده است. بر اساس نتايج به دست آمده و با بهره‌گيري از مدل سه‌شاخگي، عوامل مؤثر بر توسعه‌ كارآفريني در گردشگري فرهنگي در سه دسته‌ كلي عوامل ساختاري، بسترها و شرايط محيطي و عوامل رفتاري تقسيم‌بندي شده‌اند و هريك از دسته‌هاي مذكور شامل مؤلفه‌ها و شاخص‌هاي مرتبط مي‌باشند.

"Due to its very nature, tourism enjoys proper grounds for entrepreneurship development. There are limited studies on the development of entrepreneurship in tourism. Among the growing areas of tourism, ‘Cultural Tourism’ could be referred to as a demanding preference for development in areas with the potentials for growth. This study sought to provide a model for entrepreneurship development in cultural tourism using Grounded theory. To this end, some eleven semi-structured interviews were conducted to collect the required data, out of which and 367 primary codes, 97 secondary codes, 44 concept codes were extracted and classified into ten distinct categories. The study’s population consisted of university instructors and lecturers, experts working in state-owned tourism institutions, the owners of active businesses in Yazd cultural tourism, and the professionals within the field who were selected through ‘theoretical sampling.’ Moreover, the sample size was determined based on theoretical saturation. The study’s results found via the application of the ‘three-pronged model’ indicated that factors involved in the development of cultural tourism entrepreneurship could be categorized in three general categories of ‘structural factors,’ grounds and ‘environmental conditions, and ‘behavioral factors,’ each including their own relevant components and indices.