تأثير هشت هفته تمرين تناوبي دويدن بر سطح سرمي فاكتور نكروز تومور(TNF-α) و مقاومت به انسولين در مدل رت سندرم متابوليك

Effect of intermittent running training on serum TNF-α level and insulin resistance in a rat model of metabolic syndrome

هدف: با توجه به اهميت سندروم متابوليك يافتن راه‌كارهايي در جهت بهبود عوارض آن مي­تواند بسيار حائز اهميت باشد. هدف اين مطالعه تأثير 8 هفته تمرين تناوبي دويدن بر سطح سرمي فاكتور نكروز تومور (TNF-α) و مقاومت به انسولين در موش‌هاي صحرايي نر مبتلا به سندرم متابوليك بود. روش تحقيق: تحقيق حاضر از نوع تجربي بود. تعداد 24 سر موش صحرايي نر از نژاد ويستار با سن 50 تا 60 روز وزن 180-150 گرم از دانشگاه علوم پزشكي زاهدان خريداري و پس از 12 هفته رژيم غذايي پر چرب و ايجاد مدل سندرم متابوليك به‌طور تصادفي در 3 گروه مساوي (8n=) شامل گروه تمرين+سندروم متابوليك، گروه سندرم متابوليك و گروه كنترل سالم قرار گرفتند. گروه تمرين تناوبي به مدت 8 هفته به انجام تمرينات دويدن با شدت 110-80% شدت بيشينه با 2 تا 8 تكرار بر روي تردميل پرداختند. براي اندازه‌گيري شاخص‌هاي بيوشيميايي مستقيماً از قلب موش‌ها خونگيري شد. جهت آناليز داده­ها از آزمون تحليل واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد و كليه محاسبات آماري با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 انجام گرفت. يافته‌ها: سطوح سرمي TNF-α بين گروه‌ها پس از 8 هفته تمرين تفاوت معنادار نداشت (11/0P=)؛ هم‌چنين در مقادير مقاومت به انسولين نيز بين گروه‌ها تفاوت معنادار مشاهده نشد (71/0P=). نتيجه‌گيري: اگر چه تفاوت معناداري در شاخص هاي مقاومت به انسولين و فاكتورنكروز تومور آلفا بين گروه هاي مطالعه مشاهده نشد احتمالا پاسخ به تمرينات تناوبي دويدن در مدل سندرم متابوليك تحت تاثير شدت تمرين قرار دارد. مطالعات بيشتر براي درك مكانيزم هاي تاثير گذار مورد نياز است.

Background and Aims: The critical importance of metabolic syndrome has necessitated the achievement of effective strategies to overcome the complications of this serious health condition. The present study aimed to evaluate the effect of eight weeks of intermittent running training on serum TNF-α levels and insulin resistance in male Wistar rats with metabolic syndrome. Materials and Methods: This experimental study was conducted on 24 male Wistar rats aged six weeks and weighed 150-180 g. They were purchased from Zahedan University of Medical Sciences and after being fed with a high-fat diet for 12 weeks and the induction of metabolic syndrome model, they were assigned to three equal groups (n=8): training+metabolic syndrome, metabolic syndrome, and healthy control. The intermittent training group performed running with an intensity of 80%-110% maximum intensity for two-eight repetitions on the treadmill. To measure biochemical parameters, blood samples were taken directly from the hearts. All statistical calculations were performed in SPSS software (version 20) using one-way ANOVA and Tukey post hoc test. Results: Serum TNF-α levels had no significant difference among groups (P=0.11); moreover, no significant differences were observed in insulin resistance among the groups (P=0.71). Conclusion: Although there were no significant changes in TNF-α and Insulin resistance between groups, probably response to intermittent running training in metabolic syndrome model is affected by training intensity. More investigations are needed to get the mechanisms.