طرح كمربند- راه و انتخاب‌هاي سياستگذاري ايران در عرصه حمل و نقل

China’s Belt & Road Initiative and Iran’s Policy Options in Transportation

ابتكار كمربند- راه چين در فرايند سياست‌گذاري عمومي كشورهاي هدف تأثير داشته است. لذا پژوهش پيش رو درصدد برررسي آن است كه طرح كمربند- راه چگونه بر سياست‌گذاري عمومي ايران تأثير گذاشته است؟ چه عواملي باعث تغيير راهبرد ايران در كمربند- راه بوده‌اند؟ يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهند راهبرد جديد در قبال طرح كه مي‌توان آن را چرخش سياست ايران به شرق تعبير كرد، مؤيد اين تأثيرگذاري است. اين تأثير در سطح كلان در همكاري‌ راهبردي 25سالۀ ايران و چين و در سطح اجرايي در بخش حمل‌ونقل مشهود است. چرايي و چگونگي تأثيرگذاري كمربند- راه بر روند سياست‌گذاري عمومي ايران در دولت‌هاي يازدهم و دوازدهم، در چهارچوب «نظريۀ ائتلاف مدافع» تبيين شده است. اين رهيافت، تغيير خط‌‌مشي را ناشي از دو عامل «تلاطم‌هاي بيروني و شوك وارده بر سيستم خط‌‌مشي» و «يادگيري خط‌مشي‌محور سياست‌گذاران در فرايند تصميم‌گيري» مي‌داند. پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي است و با روش تبييني بر پايۀ مطالعات كتابخانه‌اي و اينترنتي درصدد اثبات فرضيه برآمده است.

The China’s Belt & Road initiative, impacted the process of policy planning of the target countries. The pivotal question of this paper is how has the Belt & Road Initiative impacted Iran’s policy planning? What factors have changed Iran’s strategy towards the Belt & Road Initiative? The findings of the paper show that Iran’s pivot to East is a sign of the country’s strategy toward this initiative. This impact is evident in Iran-China Comprehensive Strategic Partnership Programme on the macro level and in transportation sector in practical level. How and why Belt & Road Initiative affected Iran’s policy-making in the 11th and 12th administrations within the framework of “Theory of Alliance of Interests” is analyzed in the paper. This approach describes the change of policy arising from two factors of “ external fluctuations and shocks on the policy system” , and “ learning practice of policy-makers in the process of decision-making”.