عنوان مقاله :
سنگ شناسي و زيست چينه نگاري سازند هاي آقچاگيل و آپشرون بر اساس نانوپلانكتون‌هاي آهكي در دشت گرگان: كاربرد در بازسازي جغرافياي ديرينه حوضه خزر جنوبي
عنوان به زبان ديگر :
Lithostratigraphy and biostratigraphy of the Aghchagil and Apsheron formations based on calcareous Nannoplankton in Gorgan plain: application for paleogeographical reconstruction of south Caspian basin
پديد آورندگان :
شرفي، محمود دانشگاه هرمزگان - دانشكده علوم پايه - گروه زمين شناسي، بندرعباس، ايران , موسوي، نسيم پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ايران , مراد پور، مهران پژوهشگاه صنعت نفت - گروه زمين شناسي، تهران، ايران , بيرانوند، بيژن پژوهشگاه صنعت نفت - گروه زمين شناسي، تهران، ايران , بايت گل، ئارام دانشگاه تحصيلات تكميلي علوم پايه زنجان - دانشكده علوم زمين، زنجان، ايران , مهاجر سلطاني، حسين شركت نفت خزر، تهران، ايران
كليدواژه :
آقچاگيل , آپشرون , دشت گرگان , نانو فسيل
چكيده فارسي :
سازندهاي كربناته و سيليسي-آواري آقچاگيل و آپشرون در يك برش زيرسطحي در ناحيه دشت گرگان مورد مطالعه قرار گرفته است. سازند آقچاگيل در اين ناحيه متشكل از واحدهاي ماسه سنگ زيرين و كربناته بالايي است. پتروفاسيس ماسه سنگ شامل ليتآرنايت، سابليت آرنايت و ليتآرنايت فلدسپاتدار است. رخساره هاي دانه پشتيبان در اين سازند غالب بوده و به ويژه رسوبات كربناته داراي مقادير قابلتوجه تخلخل به فرمهاي قالبي، حفرهاي و فنسترال بوده كه بيانگر تفاوت آشكار رسوبات اين سازند در ايران با كشورهاي همجوار از جمله آذربايجان و تركمنستان است. اين ويژگيها، رسوبات سازند آقچاگيل را به عنوان توالي مستعد مخزن مطرح مينمايد و ضرورت انجام مطالعات جامع زمين شناسي و اكتشافي در اين ناحيه را تاكيد ميكند. نهشته هاي سازند آپشرون شامل واحد ماسه سنگ زيرين و مادستون بالايي و متشكل از ماسهسنگ ليتآرنايت و سابليتآرنايت، سنگ آهك ااييددار بايوكلاستيك و مادستون/ رسسنگ خاكستري تا قهوه اي رنگ است. بر اساس جوان‌ترين نانو فسيل‌هاي يافت شده در سازندهاي آقچاگيل و آپشرون، سن نسبي اين سازندها به ترتيب پليوسن بالايي- پلئيستوسن پاييني و پلئيستوسن مياني تعيين شده است. الگوي گسترش نانوفسيلهاي آهكي نشان دهنده وجود ارتباط بين حوضه خزر جنوبي با درياي سياه و حوضه مديترانه در پلئيستوسن پاييني و مياني و عدم ارتباط در انتهاي پليوسن- ابتداي پلئيستوسن است كه براي اولين بار در اين مطالعه مطرح مي شود.
چكيده لاتين :
Carbonate and siliciclastic Aghchagil and Apsheron formations has been studied in a subsurface section in the Gorgan Plain. The Aghchagil Fm. consists of lower sandstone and upper carbonate units in the studied area. Sandstones petrofacies include litharenite, sublitharenite and feldspatic litharenite. The grain-supported facies is dominated in this Fm. and displays abundant porosity as moldic, vuggy and fenestral forms specially in the carbonate sediments, which indicates considerable lithological differences in Iran and the neighboring countries like Azerbaijan and Turkmenistan. These features candidate the Aghchagil sediments as prone reservoir succession, hence emphasizes a comprehensive geological and exploration study in the studied area. The Apsheron sediments can be sub-divided into lower sandstone and upper mudstone units and consist of sandstone with litharenite and sublitharenite petrofacies and ooidal/bioclastic limestone and gray/brown mudstone/claystone. Based on the youngest nannofossil species the late Pliocene-lower Pleistocene and middle Pleistocene ages are defined for the in the Aghchagil and Apsheron Fm., respectively. Nannofossils distribution of the studied succession displays the SCB was connected to the Black Sea and Mediterranean Basin in the lower Pleistocene and middle Pleistocene and was isolated in the late Pliocene-earliest Pleistocene.
عنوان نشريه :
رسوب شناسي كاربردي
