پديدارشناسي ابعاد آزادي بيان در رسانه‌هاي ايران از ديدگاه اساتيد علوم ارتباطات

Phenomenology of Dimensions of Freedom of Speech in the Iranian media from professors of communication sciences view

پژوهش حاضر با هدف شناسايي تجارب اساتيد علوم ارتباطات از آزادي بيان در رسانه‌هاي ايران انجام شد. روش پژوهش، كيفي از نوع پديدار شناسي و تعداد مشاركت كنندگان 12 نفر از اساتيد رشته علوم ارتباطات بودند كه با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و با استفاده از مصاحبه عميق نيمه‌‌ساختارمند مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنين جمع آوري يافته‌ها تا اشباع نظري اطلاعات ادامه يافته و با روش كلايزي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. در ادامه تعداد 62 مفهوم استخراج و پس از مقوله بندي در پنج بُعد شامل: 1.وضعيت رسانه‌اي؛ 2.تنوع رسانه؛ 3.مالكيت و محتوا؛ 4.قانوني و 5.موانع آزادي بيان، در رسانه‌هاي ايران دسته بندي شد. نتايج نشان داد كه براي ارتقاي آزادي بيان در رسانه‌هاي كشور، بايد تمامي ابعاد فوق در تصميم گيري و سياستگذاري به طور بي‌طرفانه مورد توجه قرار گرفته و قوانين و فرايندها به گونه اي اصلاح شود تا براي رسانه‌ها شفاف‌تر و داراي محدوديت كمتري باشد.

The aim of this study was to identify the experiences professors of communication sciences in dimensions of freedom of speech in the Iranian media. The research method was phenomenology and the participants were 12 professors of communication sciences, that were selected by purposive sampling method, and were studied using in-depth semistructured interviews. Also, the collection of findings continued until the Information saturation, and were analyzed by Colizzi method. Then, 62 codes were extracted, and classified into five dimensions, including: 1. Media status; 2. Media diversity; 3. Ownership and content; 4. Legal and 5. Barriers to freedom of expression in the Iranian media. The results showed; for to promote freedom of speech in the media, it is necessary to pay attention to all the above dimensions in decision-making and policy-making impartially, and revise the rules and procedures to make them more transparent and the media less Limited.