تحليلِ گونه هاي مصرف رسانه ايِ اوقات فراغت در شهر تهران؛ با تاكيد به نسبت آن با قشربندي اجتماعي

The Analysis of media consumption types and leisure time in Tehran؛With emphasis on its relation to social classification

نظر به جايگاه قابل توجه فضاي رسانه ايِ جمعي در جامعۀ كنوني ايران، و اهميت مصرف رسانه چاپي در جوامع، مقاله حاضر، در راستاي پاسخ به سوال محوري پژوهش:«آيا ميان مصرف رسانه اي (چاپي/ غيرچاپي) شهروندان تهراني، در اوقات فراغت، با قشربندي اجتماعي آنان، تفاوت وجود دارد؟» است، و با بهره گيري از ديدگاه «تمايز در مصرف» پيربورديو، نگاشته شده است. روش پژوهش حاضر، كمي و از نوع پيمايش است. در اين پژوهش، پس از انجام مطالعات كتابخانه اي و مصاحبه كيفي با سي آزمودني، با گمارش تصادفي، پرسشنامۀ محقق ساخت تنظيم و در ميان 300 پاسخگوي ناهمگون در شش منطقه شهر تهران، انجام شده است. براي تحليل يافته ها، از مدل آمار استنباطي ناپارامتريك مجذور خي، استفاده شد.يافته هاياين پژوهش بيانگر آن است كه «ميان مصرف رسانه اي(چاپي/غيرچاپي) شهروندان تهرانيدر اوقات فراغت، با قشربندي اجتماعي_اقتصاديِ آنان (فرادست، مياني، فرودست)، تفاوت وجود دارد.

Considering the significant position of mass media in the current Iranian society and the importance of using print media in the society, This article is aim at answering the main question of the research: "Is there a difference between media consumption (print/non-print) of Tehran citizens in their leisure time and their social classification?" The present study tried to test the hypotheses based on Pierre Bourdieu's distinction theory. Research population was Tehran citizens. This research has used a quantitative research method. and Non-parametric statistical inferential statistical model was used to analyze the findings. Income-based approach: Research findings show that "there is a difference between media consumption (print/non-print) of Tehran citizens in their leisure time with social classification (high, medium, low)".