ارزيابي رويكرد تشكل مذهبي «جامعه تعليمات اسلامي» در برابر مسئله آموزش (بازه زماني شهريور 1320 تا كودتاي 28 مرداد 1332)

Evaluating the Approach of the Religious Organization of "Islamic Education Society" to Education (the Period September 1320 to the Coup D'etat of 19 August 1953)

پژوهش حاضر به بررسي چرايي ورود تشكل مذهبي «جامعه تعليمات اسلامي» به عنوان يكي از گروه‌هاي مذهبي پيشرو در زمينه پذيرش آموزش نوين بعد از سقوط رضاشاه مي‌پردازد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد اين تشكل مذهبي با توجه به روند تحولات اجتماعي و لزوم حضور موثر در جامعه و ايجاد توانايي در مواجهه اصولي و مناسب با تهديداتي كه از ناحيه جريان‌هاي فكري منسوب به كمونيسم و ناسيوناليسم و همين طور القائات فرق ضاله مانند بهاييت مي‌شد، با درك اهميت پذيرش آموزش نوين، سياست طرد و نفي آموزش جديد را كه تا اين زمان سياست رايج مذهبي‌ها بود، كنار گذاشته و با ساخت مدارس جديد و توسعه آنها، خود را پيشرو و الهام‌بخش يك حركت و رويكرد جديد در فضاي آموزشي كشور در ميان مذهبي‌ها قرار مي‌دهد. اين پژوهش با روش توصيفي-تحليلي و اسنادي- كتابخانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اي اين مسئله را بررسي كرده است.

The present study investigates the why of the entrance of religious organization "Islamic Education Society" as one of the leading religious groups in the field of accepting new education after the fall of Reza Shah. Findings show that this religious organization with regard to the process of social change and the need for effective presence in society and the ability to face principled and appropriate threats to the currents of thought attributed to communism and nationalism, as well as the induction of heresy such as the Baha'is, understanding the importance of accepting new education, abandoning the policy of rejecting new education, which until now was the common policy of religious people, and by building new schools and developing them, pioneered and inspired a new movement and approach in the country's educational space among religious people. puts. This research has investigated this issue with descriptive-analytical and documentary-library methods.