راهكارهاي همگرايي در روابط سياسي جمهوري اسلامي ايران و جمهوري آذربايجان

Convergence Strategies in the Political Relations between the Islamic Republic of Iran and the Republic of Azerbaijan

رابطه ايران و آذربايجان، فراز و نشيب‌هاي گوناگوني را تجربه كرده است، دوره‌اي به همگرايي نزديك شده و دوره‌اي نيز واگرا بوده است، در چنين فضايي، گفتمان‌هاي متفاوت در كشور آذربايجان شكل گرفته كه باعث ايجاد محيط مستعدي براي رشد گروه‌هاي ضد جمهوري اسلامي ايران شده است همين امر باعث ايجاد فضاي غبارآلود بين اين دو كشور شده است، حال چه راهكارهايي در راستاي همگرايي در روابط سياسي جمهوري اسلامي ايران و جمهوري آذربايجان وجود دارد؟ در اين سپهر، مقاله حاضر با تحليل و تبيين عوامل و موانع همگرايي بين دو كشور تلاش كرده با بهره گيري از چارچوب نظري همگرايي با روش كتابخانه‌اي و ميداني، راهكارهايي براي همگرايي در روابط سياسي دو كشور ارائه كند در نهايت در حوزه سياسي راهكاره‌هاي تأسيس كميته مشترك سياسي، تأسيس مجمع سياسي اكو، پيمان امنيتي، حمايت از تماميت ارضي يكديگر، ايجاد تعادل ميان كشور آذربايجان و ارمنستان با حفظ رويكرد مثبت آذربايجان به ايران و خنثي كردن عملكرد تركيه، عربستان و اسرائيل در آذربايجان را ارائه كرده است.

The relationship between Iran and Azerbaijan after independence in 1991 has experienced various ups and downs, a period of convergence and a period of divergence, so in such an atmosphere, different discourses have been formed in Azerbaijan, which creates a favorable environment for The growth and expansion of anti-Islamic Republic groups in Iran has led to the fact that sometimes the political atmosphere in Azerbaijan has a negative attitude towards Iran. In this regard, the present article will try to provide solutions for convergence in the political relations between the two countries by analyzing and explaining the factors and obstacles of convergence between the two countries, using the theoretical framework of convergence with the library and field method. The relationship between Iran and Azerbaijan needs convergence solutions to eliminate the problems that have arisen between the two governments over time.