بررسي ويژگي‌هاي «متن مغلوب صوفيانه» در انطباق با المواقف و المخاطبات عبدالجبّار نفّري

عبدالجبّار نفّري از عارفان گمنام قرن چهارم هجري است. يكي از دلايل گمنامي او پيچيدگي در نثر صوفيانة وي است. مهم‌ترين اثر منثور نفّري دو كتاب المواقف و المخاطبات است كه محتواي آن را گزارش‌هاي مستقيمِ تجارب عرفاني اين عارف تشكيل مي‌دهد. تعابير موجود در اين دو كتاب نسبتاً تهي از اصطلاحات علوم مرسوم زمانه است. درواقع بناي اين گزارش‌ها بر نقل قول مستقيم از خداوند است. هدف پژوهش حاضر اين است كه با بررسي محتواي اين دو كتاب به روش تحليلي توصيفي، به اين موضوع بپردازد كه ويژگي‌هاي «متن‌هاي مغلوب صوفيانه» تا چه اندازه قابل انطباق با اين دو كتاب نفّري است؛ بنابراين با قبول پيش‌فرض تقسيم‌بندي مشهور متون مختلف عرفاني به دو دستة مغلوب و متمكّن پرسش اصلي پژوهش اين است كه آيا مي‌توان كتاب‌هاي المواقف و المخاطبات را در زمرة نثرهاي مغلوب به‌شمار آورد؟ با بررسي ويژگي‌هاي اصلي متون مغلوب و ارائۀ شواهد از اين دو اثر، اين نتيجه حاصل شد كه آن‌ها را بايد در زمرة متون مغلوب دسته‌بندي كرد.