اثرات زيركشندگي سه حشره كش روي پراسنجه هاي جدول زندگي زنبور پارازيتوئيد Lysiphlebus fabarum

سم شناسي دموگرافيك بهترين روش جهت ارزيابي اثرات كلي آفت كش ها روي يك جمعيت دشمن طبيعي آفت است. در اين پژوهش، اثرات كشنده و زيركشنده حشره كش هاي ايميداكلوپريد، پاي متروزين و دايابون®روي جمعيت جنسي زنبور Lysiphlebus fabarum در مراحل لاروي، شفيرگي و بالغ پارازيتوئيد، در شرايط آزمايشگاهي مورد بررسي قرار گرفت. سميت حشره كش ها روي مراحل نابالغ پارازيتوئيد با روش غوطه ور سازي برگ هاي حاوي شته هاي  Aphis fabaeپارازيته شده، ارزيابي شد. حشره كش ها درصد ظهور حشرات كامل زنبور از شته هاي پارازيته تيمار شده (حاوي مرحله لاروي پارازيتوئيد) با غلظت توصيه شده مزرعه اي را كاهش دادند. ايميداكلوپريد سميت بيشتري روي مرحله شفيرگي پارازيتوئيد نسبت به دايابون و پاي متروزين داشت. سميت ايميداكلوپريد روي حشرات كامل به طور معني داري بيشتر از پاي متروزين بود. دايابون® فاقد اثر باقيمانده روي حشرات كامل بود. براي بررسي اثر زيركشنده سه حشره كش روي پراسنجه هاي جدول زندگي L. fabarum، غلظت هايي كه 25 درصد تلفات ايجاد كردند، براي تيمارهاي مراحل لاروي و بالغ و غلظت توصيه شده مزرعه اي براي تيمار مرحله شفيرگي استفاده شدند. طول عمر، باروري، طول دوره تخمريزي، نسبت جنسي و برخي پراسنجه هاي جدول زندگي (r، λ، R0) پارازيتوئيدهاي تيمار شده با ايميداكلوپريد در مراحل لاروي، شفيرگي و بالغ نسبت به ساير حشره كش ها به طور منفي و معني داري تحت تاثير قرار گرفت. مقادير نرخ ذاتي رشد جمعيت (r) در تيمار ايميداكلوپريد 0.01 ± 0.2035، 0.01 ± 0.2240 و 0.01 ± 0.2273 (روز1) و در شاهد 0.01 ± 0.2635، 0.01 ± 0.2759 و 0.01 ± 0.2687 (روز1) به ترتيب در مراحل لاروي، شفيرگي و بالغ پارازيتوئيد بود. طبق نتايج به دست آمده، حشره كش هاي پاي متروزين و دايابون® مي توانند درتلفيق با زنبور L. fabarum براي كنترل شته A. fabae مورد استفاده قرار گيرند.