كاوشي بر رساله‌هاي دكتري رشتۀ فلسفۀ تعليم‌وتربيت دانشگاه شيراز: تحليل موضوعي و روش‌شناختي

پژوهش حاضر با هدف واكاوي رساله‌هاي دكتري رشتۀ فلسفۀ تعليم‌ و تربيت دانشگاه شيراز براي دستيابي به گرايش‌هاي موضوعي و رويكردها، روش‌هاي پژوهش آنها و بررسي روند رساله‌ها در طول زمان انجام شده است. نمونۀ اين پژوهش، تمامي رسالۀ دكتري رشتۀ فلسفۀ تعليم‌وتربيت دانشگاه شيراز از ابتداي راه‌اندازي رشته تا 1399 است. اين رساله‌ها با بهره‌گيري از روش تحليل محتواي قياسي و استقرايي تحليل و بررسي شدند. نتايج تحليل 29 رساله نشان‌دهندۀ آن بود كه رساله‌هاي دانشگاه شيراز در 11 گرايش موضوعي انجام گرفته كه در اين ميان به تعليم‌وتربيت اسلامي، تعليم‌وتربيت رسمي ايران و جامعه‌شناسي تعليم‌وتربيت بيش از ساير موضوعات توجه شده است. رويكرد استنتاجي، رويكرد غالب رساله‌ها بوده و از ميان 14 روش پژوهش استخراج‌شده، تحليل محتوا، سهم بيشتري را داشته است؛ همچنين رساله‌ها در دهۀ 90 نسبت‌به دهۀ 80، تغييرات مثبتي ازنظر تنوع موضوع‌ها، روش‌هاي پژوهش و توجه به چالش‌ها و مسائل روز تعليم‌وتربيت ايران داشته‌اند.