تحليل وضعيت صنعت بازي‌هاي ايراني تلفن همراه براي رقابت در بازارهاي جهاني

هر كشوري ترجيح مي‌دهد در صنايع مختلف عمدتاً توليدكننده و صادركننده باشد تا واردكنندۀ محض؛ اما، در صنايع فرهنگي سخن از ترجيح نيست؛ سخن از ضرورتي اجتماعي و اقتصادي است. صنعت بازي‌هاي تلفن همراه، به‌عنوان يكي از صنايع فرهنگي و سرگرمي، در يك دهۀ اخير توانسته رشد چشمگيري از لحاظ اقتصادي و محبوبيت در ميان مردم دنيا داشته باشد. هدف پژوهش پيش رو تحليل وضعيت موجود صنعت بازي‌هاي ديجيتال كشور براي ورود به بازارهاي جهاني است. در اين پژوهش، كه با استفاده از روش تحليل مضمون كيفي صورت گرفت، با ۱۴ نفر از سياست‌گذاران، پژوهشگران و فعالان صنعت بازي‌هاي تلفن همراه، مديريت و رسانه مصاحبه شده است. پس از سه مرحلۀ كدگذاري، توانستيم از حدوداً ۴۵۰ كد به 21 مقوله در زمينۀ تحليل صنعت بر مبناي تكنيك سوات دست‌ يابيم. بر اساس يافته‌ها، قوّت‌هاي صنعت شامل ظرفيت گستردۀ بازار داخلي، هزينۀ كم توليد و آموزش و...؛ ضعف‌هاي صنعت شامل مديريت نيروي انساني، مديريت دانش، سرمايه‌گذاري و...؛ فرصت‌هاي محيطي شامل توان بيشتر از رقباي منطقه‌اي، روابط فرهنگي قوي با كشورهاي منطقه و...؛ و تهديدات محيطي شامل رقابت زياد در بازارهاي بين‌المللي، تحريم اقتصادي ايران و... است. پژوهش پيش رو نشان داد كه دولت بايد نقش سياست‌گذاري در عرصۀ صنعت بازي را بر عهده بگيرد و در جهت رهايي از اقتصاد تك‌محصولي، با همكاري بخش خصوصي، اين صنعت را به سمت بازارهاي بين‌المللي هدايت كند.