به سمت حكمروايي خوب شهري: بايدهاي نظام مديريت ساخت وساز شهري در بازنمايي متخصصان ايراني (نمونه موردي شهر تهران)

Toward Urban Good Governance: The necessities of the urban Building Management system in Iranian experts’ representations (Case study: Tehran)

رشد شهري فرآيندي رويشي است كه تبلور آن بصورت فرآيند‌انباشتي، ساختار‌فضايي شهر را طي دهه‌ها شكل مي‌دهد. دراين مسير فعاليت‌هاي جاري، از طريق ساخت‌وساز بر روي بافت‌شهري رسوب كرده، و فرم‌‌شهري را در پاسخ به نيازهاي متغير زمان خود، بهبود، و توسعه مي‌دهد. از آنجاييكه متولي ساخت‌وساز در مقياس شهر، مديريت‌شهري است؛ و مديريت حكمروايانه ساخت‌وساز شهري موضوعي محوري در مسير تحقق توسعه‌پايدار محسوب مي‌شود؛ مساله اين پژوهش«چيستي بايدهاي مديريت ساخت‌وساز شهري[تهران] در آثار علمي متخصصان ايراني» قرار گرفته‌است. در اين راستا توصيفات‌علمي متخصصان‌كشور از واقعيات و مطلوبيات مديريت فضاي كالبدي شهر [تهران]، به عنوان وجهه‌اي از حقيقت تلقي شده؛ و پژوهش‌گر با هدف فهم آن، به سراغ استفاده از راهبرد تحليل‌مضمون از روش كيفي مي‌رود. در اين‌راستا از ميان789 ماخذ بروز‌يافته در پايگاه‌هاي‌علمي كشور،65 عدد بصورت روش‌‌مند نمونه‌گيري شد. نتايج اين پژوهش‌ بنيادين نشان‌داد كه در نظر متخصصان‌ايراني، نظام مديريت ساخت‌وساز شهري‌تهران، براي توصيف شدن در قالب «حكمروايي ساخت‌وساز شهري»، بايد ماهيتي قابل‌احترام، قابل‌اعتماد و قابل‌اعتنا داشته‌باشد؛ به‌اين‌معنا كه با پيگيري«رشد عادلانه، متوازن و توانمندساز»، در‌پي«حل مسايل كالبدي و فضايي شهر‌تهران»، در جهت دستيابي به«فرآورده‌اي پايدار و قابل‌استطاعت» برآمده؛ و اين‌مسير را با «اتكا به ظرفيت‌هاي درون‌زا و مبتني بر ارزش‌هاي محلي» به وسيله «سازماني هميار، كارآمد و جمع‌گرا»و در «مواجهه با چالش‌هاي قانوني-اجرايي مديريت شهري‌تهران» مي‌پيمايد.

Urban growth is a vegetative process that crystallizes as an accumulative process, shaping the city spatial structure over decades. In this way, current activities are deposited on the urban fabric through Building, and improve and develop the urban form in response to the changing needs of its time. Since the Building custodian at the Urban level is the Urban management; and governance is a central issue on the path to sustainable development; the research’s problem is "What are the necessities of [Tehran’s] urban building management system in Iranian researchers’ representations". In this regard, the scientific descriptions of Iranian experts on the realities and desirability of the urban Building management system are considered as a face of truth; and the researcher, in order to understand it, uses the thematic analysis strategy as one of the qualitative methods. In this regard, out of 789 sources updated in the Iranian scientific databases, 65 were systematic sampled. The results of this fundamental research showed that according to Iranian experts, the urban building management system of Tehran can be considered as "Tehran’s Building Governance", when it has a Reliable, Remarkable, and Respectable. In other words, by pursuing "fair, balanced and empowering growth", it has sought to "solve the physical and spatial problems of the city of Tehr@n" in order to achieve "sustainable and affordable product"; and follows this path by "relying on endogenous capacities based on local values" by a "cooperative, efficient and collectivist organization" and in "facing the legal-executive challenges of Tehran’s urban management".