نااطميناني اقتصادي و تأثير آن در هزينه‌هاي مصرف و سرمايه‌گذاري بخش خصوصي در اقتصاد ايران

موضوع نااطميناني و تأثيرات اقتصادي آن در سال‌هاي اخير توجه اقتصاددانان را به خود جلب كرده است. در شرايط نااطميناني، تصميم آحاد اقتصادي براي توليد، مصرف و سرمايه‌گذاري متفاوت با شرايط عادي است. هدف از اين مقاله تبيين مفهوم نااطميناني، تعيين شاخص نااطميناني اقتصادي براي ايران، و تعيين آثار آن در قالب يك الگوي اقتصادسنجي در مصرف و سرمايه‌گذاري بخش خصوصي است. ابتدا، شاخصي به‌عنوان سنجهٔ نااطميناني اقتصادي استخراج، و سپس تأثير اين شاخص در متغيرهاي اقتصاد كلان شامل مصرف بخش خصوصي و تشكيل سرمايهٔ ثابت به روش توزيع وقفه‌اي خودرگرسيون ( lt;/span gt; lt;span dir= LTR style= letterspacing:.3pt gt;ARDL lt;/span gt; lt;span lang= FA style= letterspacing:.3pt gt;) بررسي شده است. الگوي ارائه‌شده شامل چندين معادلهٔ رفتاري و بخش‌هاي مختلف ازجمله بخش پولي است. نتايج حاكي از آن است كه تكانه‌هاي نااطميناني تأثير معناداري در اين متغيرها دارد. در شرايط نااطميناني در بلندمدت، كشش مصرف نسبت به درآمد قابلِ‌تصرف حدود ۰٫۳۹۶ و كشش مصرف نسبت به ثروت مالي ۰٫۲۱۹ برآورد شده است. سرمايه‌گذاري نيز رابطهٔ منفي با متغير نااطميناني دارد.