بررسي كارآمدي مدل پوسته CRUST 1.0 براي تخمين عمق موهو در منطقه خاورميانه

با توجه به پيچيدگي و تنوع ساختار‌ تكتونيكي در منطقه خاورميانه، استفاده از روشي كه بتواند عمق موهو را با بيشترين همخواني با اين ساختارها را ارائه دهد، از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. در اين مقاله به مقايسه عمق موهو به‌دست‌آمده در منطقه خاور‌ميانه با استفاده از دو شيوه متفاوت؛ 1) وارون‌سازي گراني منشور‌هاي كروي، 2) تخمين عمق موهو با به‌كار‌گيري منشور‌هاي كروي و استفاده از مدل پوسته لرزه‌ايCRUST1.0 ، مي‌پردازيم. در حالت كلي به‌دست آوردن عمق از داده‌هاي گراني يك مسئله وارون غيرخطي است. در هر دو شيوه داده‌هاي گراني با استفاده از روش يودا برگردان مي‌شوند. با توجه به وسعت منطقه، استفاده از منشورهاي كروي به‌جاي منشورهاي تخت در روش وارون‌سازي به‌كار رفته علاوه‌بر در نظر گرفتن انحناي زمين موجب كارآمدي روش نيز مي‌شود. كمينه عمق موهوي به‌دست آمده از روش اول ۱۲ كيلومتر مربوط به بخش‌هايي از اقيانوس هند و بيشينه عمق موهو ۵۴ كيلومتر مربوط به قسمت‌هاي غربي فلات تبت است كه با مرز صفحات و ساختارهاي تكتونيكي همبسته است. محدوده عمق موهو در روش دوم در بازه‌ ۵/۷ تا ۴۹ كيلومتر است كه مقدار كمينه مربوط به بخش‌هايي از اقيانوس هند و مقدار بيشينه مربوط به قسمت‌هايي از زاگرس است. مقايسه نتايج دو روش نشان مي‌دهد كه نتايج حاصل از روش اول به‌دليل وارون‌سازي داده‌هاي گراني‌سنجي نسبت به روش دوم كه از مدل پوسته لرزه‌اي CRUST 1.0 براي تخمين عمق موهو استفاده كرده، كاملاً با مرز صفحات همخواني داشته و كليه ساختار‌هاي تكتونيكي منطقه را نشان‌ مي‌دهد.