ارتباط استرس ادراك شده با نوع زايمان ترجيحي در زنان نخست باردار

زمينه و هدف: نرخ سزارين انتخابي در دنيا رو به افزايش است. اين نوع زايمان مي‌تواند تأثيرات قابل توجهي بر اقتصاد و سياست‌هاي سيستم درماني داشته باشد. تلاش‌هاي انجام شده براي مشخص كردن عوامل روان‌شناختي دخيل در اين انتخاب نتايج متضادي را ارائه مي‌دهند. هدف از مطالعه حاضر، روشن‌سازي ارتباط استرس ادراك شده با افزايش احتمال گزينش سزارين انتخابي است. روش بررسي: در سال 1398 از 10 مركز خدمات جامع سلامت شهري در سطح شهر بندرعباس، 230 زن نخست باردار براي مطالعه مقطعي به روش خوشه‌اي تصادفي انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه جمعيت‌شناختي و باروري و پرسش‌نامه 14 گويه‌اي استرس ادراك شده كوهن استفاده شد. تجزيه‌وتحليل آماري با نسخه 23 نرم‌افزار SPSS انجام شد و شامل آزمون تي‌تست، آزمون كاي‌دو، دقيق فيشر و آزمون تحليل واريانس يك‌طرفه بود. يافته‌ها: ميانگين نمرات استرس ادراك شده در زنان موردمطالعه برابر با8/70 ±23/14 بود. نتايج نشان داد ميانگين استرس ادراك شده افراد با نوع ترجيحي زايمان سزارين (0/033=P) و خواسته بودن بارداري (0/029=P) به‌صورت معناداري از ساير افراد بيشتر بود. همچنين، ارتباط معناداري بين استرس ادراك شده با وضعيت اقتصادي (0/004=P) مشاهده شد. بررسي عوامل مرتبط با ترجيح نوع زايمان نشان داد رابطه معنادار آماري بين نوع زايمان ترجيحي و ميزان تحصيلات شركت‌كنندگان و همسران‌شان، مدت‌زمان تحصيل شركت‌كنندگان و همسران‌شان، وضعيت شغلي شركت‌كنندگان و تعداد سال‌هاي تحصيل شركت‌كنندگان و همسران‌شان وجود داشت (0/05 P). نوع زايمان ترجيحي داراي ارتباط معنادار با نوع زايمان ترجيحي همسر، نوع زايمان با عارضه كمتر براي مادر از نظر شركت‌كننده، نوع زايمان با عارضه كمتر براي نوزاد از نظر شركت‌كننده، نوع زايمان سودمندتر براي مادر از نظر شركت‌كننده، نوع زايمان سودمند‌تر براي نوزاد از نظر شركت‌كننده و نوع زايمان مورد توصيه به ديگران داشت (0/05 P). نتيجه‌گيري: ميزان استرس ادراك شده بيشتر مي‌تواند نشانگر احتمال بيشتر ترجيح سزارين به‌صورت انتخابي به‌عنوان روش زايمان باشد. درنتيجه، اين يافته مي‌تواند نياز به راهكارهايي براي كاهش استرس ادراك شده در زنان باردار و كاهش نرخ گزينش سزارين به روش انتخابي را نشان دهد. با توجه به رابطه معنادار بارداري ناخواسته و ميزان بيشتر استرس، زناني كه اين نوع بارداري را تجربه مي‌كنند نيازمند توجه و حمايت اجتماعي بيشتري هستند. نياز به برنامه‌هاي آموزشي مناسبي وجود دارد كه زوج‌ها را از مزايا و معايب انواع روش‌هاي زايمان آگاه و آن‌ها را براي پرورش فرزندان آماده كند و با كليشه‌هاي نادرست اجتماعي مقابله كند.