شناسايي عوامل موثر بر رضايتمندي شهروندان از تاكسي‌هاي اينترنتي و سنجش آن در شهر دامغان

يكي از نيازهاي اوليه شهروندان، جابجايي در شهر است. براي پاسخ به اين نياز، روش‌هاي مختلفي نظير استفاده از سيستم حمل‌ونقل عمومي و خودرو شخصي وجود دارد. تاكسيراني يكي از روش‌هاي حمل‌ونقل عمومي است. اين سيستم، با پيشرفت زيرساخت‌هاي اينترنتي دستخوش تحولاتي شده‌است. تاكسيراني اينترنتي آخرين تحول در استفاده از تاكسي است. اين پژوهش باهدف شناسايي عوامل مؤثر در رضايتمندي شهروندان از تاكسي‌هاي اينترنتي در شهر دامغان، انجام‌شده‌است. روش پژوهش، توصيفيتحليلي است و براي جمع‌آوري اطلاعات از روش‌هاي كتابخانه‌اي و پرسشنامه استفاده‌شده‌است. مقدار KMO در اين پژوهش برابر 0.938است كه اين عدد نشان مي‌دهد داده‌ها براي تحليل عاملي مناسب هستند. نتايج اين بررسي نشان مي‌دهد كه چهار عامل در رضايتمندي شهروندان از حمل‌ونقل عمومي اينترنتي مؤثر است كه عبارت‌اند از: دسترسي و رفاه اقتصادي، امكانات رفاهي، قانون‌مندي و امكان جابجايي كالا. اين عوامل 72.781درصد از موضوع را تبيين كرده‌اند. دراين‌بين، عامل دسترسي و رفاه اقتصادي با24.62 درصد از واريانس كل،بيشترين تبيين‌كنندگي را در ميان عوامل داشته است. پس‌از آن عوامل قانون‌مندي با 21.24، امكانات رفاهي با 16.28 و امكان جابجايي كالا با 10.52 به ترتيب بيشترين تبيين‌كنندگي را دارا بوده‌اند. سنجش اين عوامل در شهر دامغان نشان مي‌دهد كه رضايت شهروندان از عامل دسترسي و رفاه اقتصادي و قانون‌مندي در سطح متوسط قرار دارد. همچنين نبود نظارت كافي بر رانندگان و وجود طيف گسترده‌اي از اتومبيل‌ها در ناوگان باعث شده‌است تا رضايت شهروندان از عامل امكانات رفاهي در سطح متوسط ارزيابي شود.