ارزيابي اثرات حكمروايي خوب روستايي بر زيست پذيري روستاهاي گردشگرپذير مطالعه موردي روستاي تمندان

هدف پژوهش حاضر ارزيابي اثرات حكمروايي خوب روستايي بر زيست پذيري روستاهاي گردشگرپذير تمندان است. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش كار توصيفي تحليلي است كه به دو روش مطالعه كتابخانه‌اي و پيمايشي ميداني انجام شده است. جامعه آماري پژوهش را تمام مردم روستاي تمندان كه بر طبق سرشماري سال 1395، 272 نفر است تشكيل مي‌دهد كه با استفاده از فرمول كوكران به تعداد 160 پرسشنامه به‌صورت تصادفي ساده تكميل‌شده است. جهت روايي پرسشنامه‌ از نظرات اساتيد و كارشناسان مربوطه استفاده شده است. همچنين جهت بدست آوردن پايايي پرسنامه از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شده است. مقدار آلفاي كرونباخ بدست آمده براي شاخص‌هاي حكمروايي برابر 0.84 و براي شاخص‌هاي زيستپذيري 0.81 بدست آمده است.براي تجزيه و تحليل يافته‌هاي پژوهش از آزمون تحليل رگرسيون چندمتغيره، ضريب همبستگي پيرسون و آزمون تي تك نمونه‌اي استفاده شده است.نتايج آزمون تي تك نمونه‌اي نشان داد كه وضعيت حكمروايي خوب روستايي با ميانگين 2.884 در روستاي تمندان پايين‌تر از حد مطلوب و وضعيت زيست‌پذيري با ميانگين 3.100 بالا‌تر از حد مطلوب ارزيابي شده است. نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه بين شاخص‌هاي حكمروايي و زيست‌پذيري ارتباط قوي و معناداري برقرار است شاخص برابري با ضريب همبستگي 0.676 بيشترين رابطه و همبستگي را با زيست‌پذيري و شاخص آگاهي اجتماعي با ضريب همبستگي 0.556 كمترين رابطه و همبستگي با زيست‌پذيري را دارد.همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه حكمروايي بيشترين تاثير را با ضريب بتاي 0.365 برمتغير اجتماعي دارد و كمترين تاثير را با ضريب بتاي 0.132 بر متغير زيست محيطي دارد.