تأثير درمان متمركز بر شفقت بر سبك‌هاي دلبستگي زوجين داراي تعارض زناشويي

درمان متمركز بر شفقت با تنظيم سيستم هاي هيجاني به افزايش امنيت هيجاني زوجين كمك مي كند كه در نهايت مي تواند باعث بهبود سبك هاي دلبستگي زوجين شود. اين پژوهش باهدف بررسي تأثير درمان متمركز بر شفقت بر سبك‌هاي دلبستگي زوجين داراي تعارض زناشويي انجام شد. در اين پژوهش از طرح آزمايشي تك موردي چند خط پايه استفاده شد. جامعه آماري شامل تمام زوجين داراي تعارض زناشويي مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهر همدان بودند. بر اين اساس، سه زوج كه داراي تعارض زناشويي بودند، به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. درمان متمركز بر شفقت در سه مرحله خط پايه، مداخله (8 جلسه 90 دقيقه‌اي) و پيگيري انجام شد و زوجين به مقياس سبك هاي دلبستگي (كولينز وريد، 1990) پاسخ دادند. داده ها به روش ترسيم ديداري، شاخص تغيير پايا (RCI) و فرمول درصد بهبودي تحليل شدند. نتايج پژوهش نشان داد ميزان بهبودي پس از درمان و پيگيري به ترتيب براي سبك‌هاي دلبستگي ايمن (33.93-36.32)، اجتنابي (37-40.36) و اضطرابي (25.98-26.47)، درصد است؛ بر اساس يافته هاي اين پژوهش مي توان گفت كه درمان متمركز بر شفقت مي تواند به‌عنوان يك درمان مؤثر جهت بهبود سبك هاي دلبستگي زوجين داراي تعارض زناشويي مورداستفاده قرار گيرد.