ارائه مدل ساختاري شاخص ‏هاي رويكرد تعاملي و تشخيصي در استفاده از سيستم‏‌‏هاي كنترل مديريت در شركت‏هاي دولتي ايران

موضوع و هدف مقاله: هدف اصلي از پژوهش حاضر شناسايي شاخص ‏هاي رويكرد تعاملي و تشخيصي در استفاده از سيستم ‏هاي كنترل مديريت در جهت ميزان قبول فعاليت‏هاي حسابداري مديريت نوين با استفاده از رويكرد تحليل محتوا و ارائه مدل ساختاري مطلوب است.روش پژوهش: جامعه آماري در پژوهش حاضر خبرگان هستند كه براي تعيين تعداد نمونه، از روش گلوله برفي استفاده شد. به منظور گردآوري اطلاعات براي شناسايي شاخص‏ها از روش ميداني به كمك پژوهش‏هاي كتابخانه‏اي و مصاحبه استفاده شده است. تحليل داده‌ها در اين مطالعه با روش تحليل تم انجام شده است. براي تحليل محتواي كيفي از نرم‌افزار MAXQDA استفاده شده است.يافته‏هاي پژوهش: در نهايت 17 معيار مشخص شدند. شناسايي نبود اطمينان راهبردي و توسعه برنامه‏هاي عملياتي، جلسه‏هاي رودررو ميان مديران ارشد و عملياتي، ارزيابي تعاملات مديران، توليدكننده اطلاعات شكل ‏دهنده اهداف مهم، پيگيري پيشرفت به سمت اهداف و نظارت بر نتايج، برنامه ‏ريزي در راستاي اهداف راهبردي، بررسي عملكرد و ارزيابي پيامدها، مديريت بر مبناي فعاليت (MBA).نتيجه گيري،  اصالت و افزوده آن به دانش: براساس الگوي پيشنهادي، معيارهاي شناسايي نبود اطمينان راهبردي، مديريت زمان و هزينه و مديريت ارتباطات از اصلي ‏ترين معيارهاي الگوي رويكرد تعاملي و تشخيصي در استفاده از سيستم هاي كنترل مديريت با ميزان قبول فعاليت هاي حسابداري مديريت نوين هستند.  با در نظر گرفتن هدف مديريت عمومي نوين در تبديل سازمان هاي بخش عمومي به سازمان‏ هايي با تمركز بيشتر بر روي مشتري و محوريت بيشتر كيفيت، اين پژوهش به شناسايي شاخص ‏هاي رويكرد تعاملي و تشخيصي در استفاده از سيستم هاي كنترل مديريت در جهت ميزان قبول فعاليت ‏هاي حسابداري مديريت نوين پرداخته است.