بررسي اثر غلظت‌هاي مختلف اسيد ساليسيليك بر خصوصيات جوانه‌زني دو ژنوتيپ گياه كينوا (. Chenopodium quinoa willd) تحت تنش شوري در شرايط آزمايشگاهي

به دليل توسعه زمين‌هاي شور و كاهش زمين‌هاي كشاورزي مطلوب براي كشت، شناسايي گياهان دارويي مقاوم به شوري و يا عواملي كه بتواند اثر شوري را كاهش دهند داراي اهميت بالايي مي‌باشند. جهت بهبود استقرار گياهچه و افزايش كارايي گياهان در مزارع از پرايمينگ بذر استفاده مي‌شود. اسيد ساليسيليك نقش مهمي در پاسخ به تنش‌هاي زنده و غير زنده ايفا مي‌كند. به منظور بررسي اثر پيش تيمار اسيد ساليسيليك بر شاخص‌هاي جوانه‌زني گياه كينوا تحت تنش شوري، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه كاملاً تصادفي با سه تكرار در آزمايشگاه تكنولوژي بذر دانشكده علوم كشاورزي دانشگاه شاهد در سال 1398 انجام گرفت. فاكتورهاي آزمايشي شامل اسيد ساليسيليك در چهار سطح (0، 0.5، 1 و 1.5 ميلي مولار) و تنش شوري. ناشي از كلريد سديم درچهار سطح (0، 5، 10، 15 دسي زيمنس بر متر) و ارقام گياه كينوا رقم Giza1 و Titicaca بودند. نتايج نشان داد كه افزايش تنش شوري، كاهش محتواي رنگيزه‌هاي فتوسنتزي و خصوصيات جوانه‌زني بذر را در پي داشت. در شرايط تنش شوري با افزايش تنش روند درصد جوانه‌زني كاهشي شده به طوري كه كمترين درصد جوانه‌زني در تنش شوري 15 دسي‌زيمنس بر متر مشاهده شد. كاربرد اسيد ساليسيليك در شرايط تنش شوري روندي مثبت در وضعيت درصد جوانه‌زني داشت به طوري كه در سطوح مختلف شوري كاربرد 1 ميلي‌مولار اسيد سالسيليك بيشترين تاثير را در درصد جوانه‌زني نشان داد. و در غلظت‌هاي پايين‌تر از 1 ميلي‌مولار اين روند كاهشي شد. بيشترين شاخص طولي و شاخص وزني بنيه گياهچه در غلظت 1 ميلي‌مولار اسيد ساليسليك و عدم تنش شوري مشاهده شد. با افزايش غلظت اسيد ساليسليك محتواي رنگيزه‌هاي فتوسنتزي روندي افزايشي را نشان دادند. براساس اين نتايج، با اعمال پرايمينگ بذر با اسيد ساليسليك، مي‌توان استقرار گياه را در شرايط تنش شوري بهبود داد.