عنوان مقاله :
گونه شناسي روابط صوفيان با هندوها از دوره ميانه تا سلطنت گوركانيان هند
عنوان به زبان ديگر :
Typology of Sufi-Hindu Relationship from Medieval Period up to Mughal Empire
پديد آورندگان :
منتظري، محمّد دانشگاه آزاد اسلامي واحد يادگار امام خميني (ره) شهرري - دانشكده علوم انساني - گروه الهيات، تهران، ايران , پازوكي، شهرام مؤسسه پژوهشي حكمت و فلسفه ايران، تهران، ايران , اسفنديار، محمودرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد يادگار امام خميني (ره) شهرري - دانشكده علوم انساني - گروه اديان و عرفان، تهران، ايران
كليدواژه :
صوفيان هند , آيين هندويي , شبه قاره هند , دوره ميانه , گوركانيان هند
چكيده فارسي :
تصوف در دوره‌هاي مختلف تأثيرات متفاوتي بر افكار هندوان گذاشت، همچنانكه تأثيرات بسياري نيز از ايشان پذيرفت. صوفيان بسته به اينكه به چه دوره‌اي در تاريخ شبه‌قاره تعلق داشتند، در كدام قسمت از اين سرزمين مستقر شدند و از چه جريان‌هاي رايجي در تمدن اسلامي زمان خود متاثر بودند، مناسبات متفاوتي با هندوان برقرار كردند. اين مناسبات به طور كلي صوفيان را در شمار يكي از سه مكتب «تصوف راست‌كيش»، «فلسفي» و «عامّه» قرار مي‌داد. در يك تقسيم‌بندي كلي اين سه مكتب به شش گونه مختلف ظاهر شده كه مي‌توان براي هر يك مصاديق تاريخي روشني ارائه كرد. اين روابط شش‌گانه را مي‌توان به شكل «تطبيق»، «تعامل»، «تحول»، «جذب»، «پذيرش» و نهايتا «تقابل» صورت‌بندي كرد. اين پژوهش بر آن است تا به طور اجمالي اين طبقه‌بندي را با تكيه بر شواهد تاريخي، انتظام بخشد. بازه اين تحقيق بين قرن سوم هجري، يعني زماني كه تصوف در هند به شكل معناداري حضور خود را آغاز كرد، تا قرن دهم هجري، اوايل سلطنت گوركاني، است.
چكيده لاتين :
Reconstructing the frames of Sufism's approach towards Hinduism in the Indian Subcontinent is what this paper aims for. Sufism over the course of time influenced Hindu ideas and was itself immensely influenced by Hinduism. Sufi Muslims' relationship with Hindus took a variety of forms based on the historical moment, place, and the specific currents within the Islamic civilization with which they were influenced. Generally, these relations put Muslim Sufis somewhere within “orthodox,” “philosophical,” and “popular” schools of thought within Sufism. In a broader scheme, these schools appear in six different types each with particular historical instances of its own. We can calibrate these relations to one of the following types: “comparison,” “interaction,” “conversion,” “assimilation,” “Affirmation,” and “confrontation”. This study will categorize these six types with the aid of historical evidence. This research examines the era between the third to the tenth century AH, during which Muslim Sufis remarkably thrived in the Indian Subcontinent.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه اديان
