تبيين موازين عدالت جنسيتي درحوزه حقوق بين‏ الملل تأمين اجتماعي

اين مقاله با هدف بررسي ارتباط ميان موازين بين‌المللي رفاه و جنسيت‌گروي، سهم زنان و دوشيزگان مستحق از مزاياي تأمين اجتماعي را حول دو هسته ارزش‌محور و نيازمحور مورد توجه قرار داده است، با اين نگاه كه توسعه عادلانه آن راهگشاي حمايت از زندگي شريف تهيدستان و برآوردن خواسته‌هاي مشروع آنها بدون تبعيض است. نوشتار ‌حاضر با تكيه بر اسناد جهاني و رويه حقوق عمومي دولت‌ها، سعي داشته فرايند تحول در حقوق تأمين اجتماعي سده بيست‌ويكم را همراه با جريان گذار نسلي، انقلاب جمعيتي و رشد تصاعدي آسيب‌ها از عامليت‌ها و پويش‌هاي اثرپذير بر سرنوشت قشر آسيب‌پذير نشان ‌دهد. عدالت جنسيتي، با وجود اختلاف نظر در فاهمه‌هاي فرهنگي جهان نسبت به آن، پشتوانه‌اي است براي اينكه در سير سياستگذاري‌هاي داخلي كشورها همگان بتوانند به ظرفيت‌ها و فرصت‌هاي دو قلمروِ اشتغال‌محور و حمايت‌محور تأمين اجتماعي دسترسي داشته باشند. نتيجه پژوهش، كاستي اساسي به‌كارگيري عدالت جنسيتي را در تفاوت‌زدايي از مستمندان، عدم ارائه شاخص‌هاي رفاهي منصفانه و به‌روز، در نظام‌هاي اجتماعي ذكر كرده است.