تقابل حاكميت و بشر در سازوكار قضايي حقوق بشر در آفريقا

حقوق بشر، در عصر حاضر، از مفاهيم نوظهور است كه با حاكميت، در مفهوم سنتي، در تعارض است. قارۀ آفريقا كه نماد استعمار و ديكتاتوري و جغرافيايي مشهور به نقض حقوق بنيادين بشر در اعصار گذشته بوده است، پس از به‌دست آوردن حاكميت مستقل و چشيدن طعم آن، اكنون با ايجاد ساختارهاي قضايي حقوق بشري، سعي در تغيير شرايط به نفع انسان‌ها دارد. اما در اين ميان حاكميت‌هاي سنتي آفريقايي كه خود را مالك هر آنچه داخل مرزهاي خود وجود دارد مي‌دانستند، در مقابل اين موج مقاومت مي‌كنند. ديوان آفريقايي حقوق بشر كه به‌منظور مقابله با نقض‌هاي حقوق بشري تأسيس شده است، در تقابلي آشكار با اين تفكر سنتي حاكمان آفريقاست. در اين رهگذر ساختار قضايي رسيدگي به تخلفات حقوق بشري در آفريقا با رويۀ خود و به‌روزآوري سند اصلي، در تلاش براي ارتقاي وضعيت حقوق بشر در آفريقاست. استفادۀ گسترده از ادبيات حقوق بشري در سطح بين‌المللي و توجه بيش از حد به ساختار قضايي حقوق بشري اروپا، به‌ترتيب نقاط قوت و ضعف اين نهاد است. حقوق بشر در قارۀ آفريقا در حال گذر از حاكميت در مفهوم سنتي است، ولي براي عبور كامل از آن راه درازي در پيش دارد. عدم بهره‌مندي از حاكميت واقعي در گذشته و تعاريف قبيله‌گرايانه از حاكميت و انسان، مانع جدي كارامد شدن نظام قضايي اين قاره است.