ماهيت رقابت هند و چين در حوزۀ جنوب آسيا

هند و چين پس از تحول اساسي در سياست خارجي خود، در راستاي به‌دست‌آوردن پايه‌هاي جديدِ قدرت گام برداشته و خيزش دو قدرت زمينه‌هاي رقابت آن‌ها را در محيط‌هاي پيرامونشان به‌ويژه جنوب آسيا فراهم كرده است. اگرچه اكنون ماهيت اين رقابت‌ها در حوزۀ رقابت‌هاي ژئواكونومي متمركز است، اما تشديد اين روندها مي‌تواند رقابت‌هاي ژئوپلتيك ميان اين بازيگران را نيز افزايش داده و آن‌ها را وادار به اتخاذ استراتژي‌هاي جديد در تعميق پيوندهاي استراتژيك با بازيگران منطقه‌اي كند. در اين راستا، اين پژوهش به‌دنبال پاسخگويي به اين پرسش محوري است كه ماهيت رقابت هند و چين در حوزۀ جنوب آسيا بر چه مبنايي است؟ نگارندگان بر اين باور‌ند كه به‌دليل رشد و توسعۀ چين، هند احساس تهديد كرده و در جست‌و‌جوي تقويت پيوندهايش با ديگر رقباي چين و شركاي خود است. هند كه در همسايگي اين كشور قرار داشته و به قدرت اقتصادي و توانايي‌هاي نظامي آن واقف است، گسترش نفوذ اين كشور را تهديدي عليه خود تلقي كرده و در واكنش به اين كشور به برقراري ارتباط با كشورهايي روي آورده است. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي-تحليلي و گردآوري داده‌ها براساس منابع كتابخانه‌اي و اينترنتي است.