تأثير واگرايانۀ وهابيگري عربستان بر روابط ايران و پاكستان (1991-2018) بر پايۀ نظريۀ سازه‌انگاري

اين مقاله مي‌كوشد تأثير وهابيت و اقدامات واگرايانۀ كشور عربستان بر روابط ايران و پاكستان در فاصلۀ زماني 1991 تا 2018 را بررسي كند. اين مقاله با به‌كارگيري مدل سياست خارجي مبتني‌بر سازه‌انگاري، سعي كرده است به اين سؤال پاسخ دهد كه ساختارهاي فكري و عقيدتي حاكم بر سياست خارجي عربستان، چه تأثيري بر روابط ايران و پاكستان به دنبال داشته است. فرضيه‌اي كه در اين تحقيق اثبات خواهد شد، عبارت از اين است كه فعاليت‌هاي واگرايانۀ سعودي‌ها و روابط نزديك پاكستان با عربستان و سرمايه‌گذاري‌هاي كلان رياض در حوزۀ ديني پاكستان، روابط تهران و اسلام‌آباد را دچار تنش كرده است. اين مقاله براي آزمون فرضيۀ خود از روش توصيفي تحليلي استفاده كرده است و با بهره‌برداري از منابع كتابخانه‌اي و اينترنتي نشان مي‌دهد كه هدف اصلي عربستان سعودي، مقابله با نفوذ منطقه‌اي جمهوري اسلامي ايران، گسترش شيعه‌هراسي و ايران‌هراسي، حمايت از جريانات بنيادگراي وهابي و درنهايت جلوگيري از گسترش روابط ايران و پاكستان است.