علائم اضطراب مرتبط با شدت استفاده مشكل‌زا از گوشي هوشمند: نقش ميانجي اضطراب ناشي از كوويد-19

اهداف: همه‌گيري بيماري كرونا در سال 2019 (COVID19) به‌عنوان بزرگ‌ترين بحران بهداشت جهاني در دهه‌هاي اخير درنظر گرفته مي‌شود. تغييرات در حوزه‌هاي اصلي زندگي به دليل راهبردهاي كنترل عفونت به اختلال عملكردي ناشي از پريشاني عاطفي شبيه است و بسياري از افراد را در معرض خطر بيشتري از شرايط رواني قرار مي‌دهد. با اين حال، همه‌گيري COVID19 و فاصله‌گذاري اجتماعي مرتبط با آن، استفاده از تلفن‌هاي هوشمند براي دريافت اطلاعات مربوط به COVID19 در سال گذشته را به‌طور گسترده افزايش داده است. استفاده بيش از حد از تلفن‌هاي هوشمند پيامدهاي زيان‌باري دارد. مطالعه حاضر به بررسي علائم اضطراب عمومي و اضطراب ناشي از COVID19 و تأثير آن‌ها بر شدت استفاده مشكل‌زا از تلفن هوشمند پرداخت. مواد و روش ها: افراد بزرگسال 18 تا 75 سال با نمونه‌گيري طبقه‌اي و احتمالي از يك پايگاه داده نماينده جمعيت، انتخاب شدند. در بين 1080 چيني هنگ‌كنگ (18 تا 75 سال)، يك نظرسنجي مقطعي مبتني بر وب بين تاريخ 23 جولاي تا 25 اوت سال 2020 (دوره شيوع موج سوم كوويد ـ 19 در هنگ‌كنگ) انجام شد. شركت‌كنندگان با معيارهايي از جمله مقياس افسردگي اضطراب استرس‌21، مقياس اختلال اضطراب فراگير7 و فرم كوتاه مقياس اعتياد به تلفن هوشمند مورد ارزيابي قرار گرفتند. از مدل‌سازي معادلات ساختاري و نسخه 22 نرم‌افزار Amos براي ارزيابي ارتباط بين علائم اضطراب عمومي، اضطراب ناشي از COVID19 و شدت استفاده مشكل‌زا تلفن هوشمند استفاده شد. يافته ها: با استفاده از نمرات برش تعيين‌شده، نتايج ما نشان داد شيوع سطح اضطراب متوسط ​​در حدود 22 درصد از شركت‌كنندگان وجود دارد. با استفاده از ودلسازي معادلات ساختاري، هم علائم اضطراب عمومي و هم اضطراب ناشي از COVID19 با شدت استفاده مشكل‌زا تلفن هوشمند مرتبط بودند. علاوه بر اين اضطراب COVID19 تا حدي ميانجي روابط بين عوامل زمينه‌سازاضطراب عمومي با شدت استفاده مشكل‌زا تلفن هوشمند است. نتيجه گيري: اين مطالعه داده‌هاي اوليه را در مورد وضعيت سلامت روان افراد مبتلا به كوويد ـ 19 ارائه مي‌دهد. همچنين روابط بين اضطراب ناشي از COVID19 و شدت استفاده مشكل‌زا تلفن هوشمند را به‌عنوان يك مكانيسم مقابله مورد بررسي قرار داد.