مدل خودتنظيمي يادگيري بر اساس باورهاي هوشي و ادراك جو كلاس با ميانجي‌گري خودكارآمدي در دانش‌آموزان تيزهوش

Self-Regulatory Model of Learning based on Intelligence Beliefs and Classroom Atmosphere Perception Mediated by Self-Efficacy in Gifted Students

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي مدل خودتنظيمي يادگيري بر اساس باورهاي هوشي و ادراك جو كلاس با ميانجي‌گري خودكارآمدي دانش‌آموزان تيزهوش بود. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش گردآوري داده‌ها، توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر كليه دانش‌آموزان تيزهوش دوره متوسطه دوم مناطق 2و 4شهر تهران در سال تحصيلي 99-1398 بودند. تعداد افراد نمونه 400 دانش‌آموز بودند كه با روش خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه خودتنظيمي يادگيري (پينتريچ و همكاران، 1990)، باورهاي هوشي (عبدالفتاح و ييتس، 2006)، ادراك از جو كلاس (رووي، 2002) و خودكارآمدي عمومي (شرر و همكاران، 1982) بودند. داده‌هاي گردآوري شده با روش‌هاي همبستگي پيرسون و مدل‌يابي معادلات ساختاري به وسيله نرم افزارهاي Amos24 و spss26 تحليل شدند. يافته ها: برآيندها نشان دادند كه الگوي نهايي از برازش خوبي برخوردار بود. براساس نتايج حاصل از روابط مستقيم متغيرهاي پژوهش نشان داد كه باورهاي هوشي بر خودكارآمدي و خودتنظيمي يادگيري، همچنين ادراك از جو كلاس بر خودكارآمدي و خودتنظيمي يادگيري و خودكارآمدي بر خودتنظيمي اثر مثبت و معناداري داشتند (0/001>P). اثر غيرمستقيم باورهاي هوشي و ادراك از جو كلاس بر خودتنظيمي يادگيري از طريق خودكارآمدي به ترتيب برابر 0/1215 و 0/1185 بود كه از لحاظ آماري معنادار بودند (0/001>P) نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه عواملي چون باورهاي هوشي و انگيزشي و محيطي بر خودتنظيمي يادگيري تاثيرگذار است و خودتنظيمي يادگيري نقش مهمي در عملكرد تحصيلي دارد. نتايج اين پژوهش مي‌تواند تلويحات مهمي براي دست اندركاران تعليم و تربيت و خدمات بهداشت رواني و خانواده‌ها دارد.

Purpose: The aim of this study was to investigate a self-regulatory model of learning based on intelligence beliefs and classroom perception mediation of self-efficacy in gifted students. Methodology: The present study was applied, in terms of purpose and descriptive and correlational, in terms of data collection method. The statistical population was all gifted high school students in the 2nd and 4th districts of Tehran in the academic year of 2009-2010. Four hundred students were selected by multi-stage cluster sampling method. Research tools included the Self-Regulatory Learning Questionnaire (Pintrich et al., 1990), Intelligence belief (Abdolfattah and Yiths, 2006), Classroom Perception atmosphere (Rovy, 2002) and General Self-Efficacy (Sherer et al, 1982). The collected data were analyzed by Pearson correlation method and structural equation modeling by Amos24 and SPSS26 software. Findings: The results showed that the final model had a good fit with the data. Based on the results of direct relationships of research variables showed that intelligence beliefs had a positive and significant effect on self-efficacy and self-regulation of learning, as well as perception of classroom atmosphere on self-efficacy and self-regulation of learning and self-efficacy on self-regulation (P<0.001). The indirect effects of intelligence beliefs and perception of classroom atmosphere on self-regulation of learning through self-efficacy were 0.1215 and 0.1185, respectively, which were statistically significant (P<0.001). Conclusion: Considering that factors such as intelligence, motivational and environmental beliefs affect the learning self-regulation and subsquently learning self-regulation has an important role in academic achievement. The results of this study can have important implications for those involved in education and mental health services and families.