مقايسه اثربخشي آموزش مديريت استرس و مديريت خود به مادران بر كاهش تعلل ورزي تحصيلي دانش آموزان دختر

Comparison of the Effectiveness of Stress Management and Self-Management Training to Mothers on Reducing Academic Procrastination in Female High School Students

هدف: هدف پژوهش حاضر، مقايسه اثربخشي آموزش مديريت استرس و مديريت خود به مادران بر كاهش تعللورزي تحصيلي فرزندان آنها بود. روش: اين پژوهش نيمه‌تجربي، با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون و پيگيري يك ماهه با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل دانشآموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه 5 شهر تهران و مادران آن‌ها در سال تحصيلي 1398-1397 بودند. نمونه آماري اين پژوهش تعداد 48 نفر از دانش‌آموزان به همراه مادران آن‌‌ها بودند كه به‌صورت نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شدند. سپس مادران آنها در چهار گروه (سه گروه آزمايش و يك گروه گواه) به صورت تصادفي جايگزين شدند. برنامه آموزشي مديريت استرس و مديريت خود و آموزش تلفيقي (مديريت استرس و مديريت خود) در 8 جلسه 60 دقيقه‌اي، دو بار در هفته مي‌باشد.. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تعللورزي تحصيلي (سواري، 1390)، مي‌باشد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تعقيبي بنفروني در نرم‌افزار spss نسخه 23 تحليل شد. يافته‌ها: آموزش تلفيقي در مقايسه با سه روش ديگر در كاهش نمرات تعلل‌ورزي روش موثرتري بوده است. نتايج نشان مي-دهد كه بر خلاف دو مؤلفه تعلل‌ورزي عمدي و تعلل‌ورزي ناشي از خستگي، تفاوت ميانگين‌هاي تعديل شده مؤلفه تعلل‌ورزي ناشي از بي‌برنامگي و نمره كل تعلل‌ورزي در دو گروه مديريت خود و گروه كنترل (0/001=p) معنادار است و اين موضوع بيانگر اثر بخشي معنادار روش آموزش مديريت خود در كاهش تعلل‌ورزي ناشي از بي‌برنامگي و نمره كل تعلل‌ورزي است. هم‌چنين اثر هر سه روش آموزشي به مادران، در مرحله پيگيري، تعلل ورزي تحصيلي فرزندان دختر آنان را كاهش داد و تفاوت معناداري در اثر بخشي اين سه روش در كاهش تعلل ورزي تحصيلي وجود ندارد. نتيجه‌گيري: آموزش تلفيقي مديريت استرس و مديريت خود به مادران به صورت پايدار تعلل ورزي تحصيلي فرزندان را كاهش ميدهد. اجراي برنامه آموزش تلفيقي مديريت استرس و مديريت خود به مادران، تعللورزي تحصيلي فرزندان آنان را در مقايسه با گروه گواه كاهش داده است. بر اين اساس چنين نتيجه گيري ميشود كه آموزش تلفيقي مديريت استرس و مديريت خود به مادران، به صورت پايدار ابعاد تعللورزي فرزندان را كاهش ميدهد.

Purpose: The aim of this study was to compare the effectiveness of stress management training and self-management to mothers on reducing their children's academic procrastination. Methodology: This was a quasi-experimental study with a pretest-posttest design and one-month follow-up with a control group. The statistical population included female high school students in District 5 of Tehran and their mothers in the academic year 2918-2019. The statistical sample of this study was 48 students along with their mothers who were selected by convenience sampling. Then their mothers were randomly replaced in four groups (three experimental groups and one control group). The stress management and self-management training program and integrated training (stress management and self-management) in 8 sessions of 60 minutes, twice a week. The research instruments included academic procrastination questionnaire (Savari, 2011), data were analyzed using repeated measures analysis of variance test and Benferoni post hoc test using SPSS software version 23. Findings: Combined training has been a more effective method in reducing procrastination scores compared to the other three methods. The results show that in contrast to the two components of deliberate procrastination and procrastination due to fatigue, the difference between the adjusted means of procrastination component due to unplanned and total procrastination score in the two management groups and the group Control (p=0.001) is significant. an‎d this issue shows the significant effectiveness of self-management training method in reducing procrastination due to unplanned and the total score of procrastination. Also, the effect of all three educational methods on mothers in the follow-up phase reduced the academic procrastination of their daughters and there is no significant difference in the effectiveness of these three methods in reducing academic procrastination. Conclusion: Integrated stress management training and self-management to mothers permanently reduces their children's academic procrastination. Implementing a combination of stress management and self-management training program for mothers has reduced their children's academic procrastination compared to the control group. Based on this, it is concluded that the combined training of stress management and self-management to mothers, continuously reduces the dimensions of procrastination of children.