بررسي مشخصه‌هاي كمي و كيفي درختان و حاصل‌خيزي خاك در توده‌هاي خالص و آميخته راش و ممرز‏

اين پژوهش به بررسي برخي از مشخصه هاي خاكي و همچنين ويژگي هاي كمي و كيفي درختان در سه توده راش خالص، ممرز خالص و راشممرز آميخته مي پردازد. در هر يك از توده ها، 25 قطعه نمونه 400 مترمربعي به صورت منظم تصادفي انتخاب شدند. در هر قطعه نمونه مشخصه هاي كمي و كيفي درختان ثبت شد. همچنين نمونه هاي لاشبرگ و خاك (تا عمق 10 سانتي متر) از هر توده برداشت شد. براساس نتايج، بيشترين قطر برابر سينه (54.47 سانتي متر)، ارتفاع كل (22.31 متر)، سطح مقطع در هكتار (82.03 مترمربع) و حجم در هكتار (991.43 مترمكعب) و كمترين تعداد در هكتار (314 اصله در هكتار در توده راش خالص مشاهده شد. بيشترين مقادير كربن و نسبت كربن به نيتروژن لاشبرگ در توده راش خالص به ترتيب 33.16 درصد و 13.52 بود. بيشترين مقدار نيتروژن لاشبرگ نيز به دو توده ممرز خالص (3.22 درصد) و راشممرز آميخته (3.06 درصد) اختصاص داشت. از نظر مشخصه هاي خاك، توده ممرز خالص بيشترين مقادير واكنش خاك (7.09)، نيتروژن (0.33 درصد) و ترسيب نيتروژن خاك (5.49 تن در هكتار) را نسبت به دو توده ديگر نشان داد. بيشترين مقادير كربن (2.63 درصد)، نسبت كربن به نيتروژن (10.27) و ترسيب كربن خاك (77.16 تن در هكتار) نيز در توده راش خالص مشاهده شد. برآيند نتايج نشان داد توده راش خالص از نظر مشخصه هاي كمي و كيفي و توده ممرز خالص از نظر مشخصه هاي حاصل خيزي خاك در وضعيت مطلوب تري قرار دارند.