پيش‌بيني ترجيحات شخصيتي و رفتارهاي پر خطر رانندگي موثر بر تعداد تصادفات رانندگي

تصادفات و تلفات جاني و مالي ناشي از آن تبديل به معضلي جدي در جهان شده است .انسان، راه، وسيله نقليه و محيط، چهار عامل به وجود آمدن تصادفات رانندگي مي‌باشند كه موثرترين عامل به وجود آمدن تصادفات انسان مي‌باشد. از اين رو در حوزه ايمني ترافيك، مطالعات علوم اجتماعي به ويژه مطالعات روانشناسي و شخصيت رانندگان ضروري به نظر مي‌رسد و هر تلاشي كه باعث شناخت شخصيت و بهبود رفتار رانندگي بشود مي‌تواند جان بسياري را نجات بدهد. امروزه براي شناخت شخصيت انسان از آزمون‌هاي شخصيت شناسي استفاده مي‌شود. ابزار پژوهش پرسشنامه‌اي مي‌باشد كه شامل 3 بخش است. بخش اول سوالات جمعيت شناختي، بخش دوم پرسشنامه محقق ساخت رفتار‌هاي پر خطر رانندگي و بخش سوم پرسشنامه شخصيت شناسي مايرز – بريگز مي‌باشد. رفتارهاي پر خطر ترافيكي شامل 38 گويه مي‌باشد كه در چهار عامل رفتار تهاجمي، خستگي و حواسپرتي، عدم توافق پذيري و عدم توجه به سلامت خود قرار گرفته شد. و ترجيحات شخصيتي بدست آمده از آزمون مايرز بريگز شامل برونگرايي، درونگرايي، حسي، شهودي، منطقي، احساسي، ادراكي و قضاوتي مي‌باشند. براي سنجش قدرت پيشبيني تعداد تصادفات از رگرسيون چند متغيره استفاده شد. نتايج تحليل رگرسيون حاكي از آن بود كه متغير ادراكي داراي بيشترين قدرت پيشبيني معنادار براي متغير وابسته اصلي يعني تعداد تصادفات مي‌باشد و هچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد متغير رفتارهاي تهاجمي و حواسپرتي داراي بيشترين قدرت پيشبيني معنادار براي متغير وابسته اصلي يعني تعداد تصادفات مي باشند