جايگاه «قاعده تسبيب» با ساير قواعد در جرائم ساختماني

يكي از مواردي كه باعث ايجاد مسئوليّت مي گردد تسبيب است كه تحت عنوان قاعده تسبيب در فقه و حقوق مطرح مي باشد. اين قاعده در جرايم و تخلّفات ساختماني نيز مصداق پيدا مي كند. گاهي اين قاعده با ديگر قواعد در موضوع مورد بحث، تقابل پيدا مي كند. پژوهش حاضر با موضوع قاعده تسبيب و رابطه آن با ديگر قواعد در جرايم ساختماني به بررسي رابطه قاعده مذكور با قواعد تحذير، احسان، لاضرر، اتلاف و غرور به روش توصيفي تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه اي پرداخته است. نتايج حاصل از اين تحقيق عبارت اند از: اگر در صنعت ساخت و ساز، شرايط هشدار مؤثّر رعايت گردد قاعده تحذير، حاكم بر قاعده تسبيب مي شود و همچنين اگر محسن، شرايط احسان در موضوع مورد بحث، يعني عمل طبق قوانين و مقرّرات كرده باشد مسئول نبوده و قاعده احسان مقدّم مي باشد. در قاعده لاضرر كه نقطه تقابل آن با قاعده تسليط است در صورتي كه عمل مالك به نفع وي يا دفع ضرر از خودش باشد قاعده تسليط حاكم بوده و در غير اين صورت، قاعده لاضرر و به دنبال آن تسبيب محقّق مي شود. قاعده غرور نيز تقابلي با تسبيب نداشته و در صورت وجود خدعه، غارّ يا مسبّب مسئول است. اتلاف هم اگر با واسطه باشد همان تسبيب بوده كه شرط مسئوليّت در تسبيب، تقصير مسبّب مي باشد.