تأثير و نقش قواميت مرد در خانواده بر تربيت فرزند؛ با رويكرد روان‌شناسي مثبت

فرزندآوري و استمرار نسل، از اهداف اصلي تشكيل خانواده مي‌باشد، اما رسالت برتر، تربيت و پرورش فرزند است كه نيازمند وقت و توان كافي، آرامش و آسايش است تا با كنش و واكنش‌هاي مناسب، فرزند نيز از تعادل رواني، اخلاقي و هماهنگي بيشتر شخصيتي برخوردار شود. الگوهاي ساختار قدرت در خانواده، تأثير به‌سزايي در اين مقوله دارد. اين پژوهش، درصدد بررسي نقش و تأثير «قواميت» به‌عنوان الگوي برگزيدة قرآن از ساختار قدرت خانواده ـ در تربيت و تعالي فرزند است كه به روش توصيفي ـ تحليلي، سامان يافته است. يافته‌هاي پژوهشي حاكي از اين است كه مهم‌ترين راه ايجاد الگوي سالم در احترام به والدين، با نهادينه‌سازي فرهنگ قدرداني در فرزندان، استفادة بهينه از فرصت والدگري والدين، برقراري روابط محترمانه و صميمانه بين فرزندان، رشد و تقويت سلامت جسمي ـ شخصيتي فرزندان، تقويت و رشد نقش جنسيتي فرزندان، آموزش و نهادينه‌سازي غيرت و حياي فرزندان است كه علاوه بر رضامندي و تحكيم خانواده ارتباط مستقيمي با تعالي جامعه نيز دارد.