آموزش خداباورانه علم در ساحت نگرش به مثابه راه حلي براي تلفيق تعليم و تربيت ديني با آموزش علوم تجربي در برنامه درسي ملي

Theistic Education of Science in the Realm of Attitude as a Way to Integrate Religious Education with Science Education in the National Curriculum

هدف : هدف اين پژوهش بررسي و معرفي پيشنهاد(فرضيه) آموزش خداباورانه علم در ساحت نگرش، به مثابه راه حلي براي تلفيق تعليم و تربيت ديني با آموزش علوم طبيعي در برنامه درسي ملي است، و به اين پرسش كلي مي­پردازد كه آيا اين راه حل-«آموزش خداباورانه علم در ساحت نگرش»- شايستگي لازم براي تحقق اهداف برنامه درسي ملي، و نيز قابليت رفع ابهامات و تعارضات دروني برنامه درسي ملي را دارد؟ روش: در اين پژوهش از روش تحليل مفهومي و نيز از روش تحليل استنتاجي بهره گرفته شده است. در بررسي برنامه درسي ملي و نيز معرفي پيشنهاد «آموزش خداباورانه علم درساحت نگرش» از روش تحليل مفهومي، و در بخش الهام­ بخشي و كاربردهاي اين فرضيه در رفع ابهامات و تعارضات برنامه درسي ملي از روش استنتاجي استفاده شده است. يافته ­ها: اين پژوهش نشان مي ­دهد، كه در بررسي برنامه درسي ملي و به طور خاص بيانيه حوزه تربيت و يادگيري علوم تجربي، ابهامات و تعارضاتي ميان بخش ­هاي اساسي برنامه درسي ملي، اهداف، ضرورت و كاركرد حوزه، قلمرو حوزه، و جهت ­گيري ­هاي كلي در سازماندهي محتوا و آموزش حوزه وجود دارد.از طرف ديگر، پيشنهاد آموزش خداباورانه علم در ساحت نگرش، به مثابه برساخته اي سازگار و منسجم، و همخوان با نظريه­ هاي علم ديني، مي ­تواند راه حلي كارآمد براي رفع تعارضات موجود در حوزه تربيت و يادگيري علوم تجربي تلقي شود و ناسازگاري­ ها و تعارضات اهداف گنجانده شده در برنامه درسي را با ساير بخش ­هاي برنامه، از جمله جهت ­گيري­ هاي كلي در سازماندهي محتوا و آموزش حوزه، حل نمايد. نتيجه­ گيري: در نهايت نشان داده مي­ شود كه «آموزش خداباورانه علم در ساحت نگرش»، در راستاي تعليم و تربيت ديني و حل معضل تطبيق ­پذيري دين در برنامه درسي، به طور كلي تعارض ساحت نظر و عمل را در تطبيق­­ پذيري اهداف اسناد بالادستي در برنامه درسي آموزش علوم، تا حدي حل مي­ كند، و تعليم و تربيت ديني در آموزش علوم تجربي را به سطح عملي ­تر و اجرايي تري مي ­كشاند.

Objective: This study aims at introducing and reviewing the proposal of “theistic education of science in the realm of attitude “ as a solution to the problem of compatibility between science education and religious education in the National Curriculum (of Iran). It addresses the question of whether the proposal has the necessary competence to achieve the goals of the national curriculum, as well as the ability to resolve the ambiguities and internal contradictions of the national curriculum. é Method: In this research, the conceptual analysis method is used for introducing the theistic education of science and reviewing the national curriculum. Besides, the inferential analysis method is used for implications and applications of the proposal in resolving the ambiguities and inconsistencies of the national curriculum. é Findings: This study shows that there are ambiguities and incoherencies among components of the national curriculum and in particular parts of the statement of the field of education and learning of empirical sciences. On the other hand, the proposal of theistic education of science in the realm of attitude is a consistent and coherent construct and is in line with the theories of religious science. At the same time, it can be considered as an effective proposal to solve the conflicts of the statement, and inconsistencies of the goals of the curriculum with other parts of the curriculum, including general orientation of organizing educational contents and instructions of science. é Conclusion: Finally, it is concluded that the proposal is in line with religious education, and solving the problem of the applicability and compatibility of religion in the curriculum, generally, resolves the conflict of theoretical and practical aspects to some extent. It brings the issue of religious education of science to a much more practical level, in such a way that it would be understandable for science education specialists.